Praca zdalna de lege lata i de lege ferenda — zmiana miejsca wykonywania pracy czy nowa koncepcja stosunku pracy? Część 1

Celem pierwszej części artykułu jest analiza pracy zdalnej de lege lata na gruncie ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tzw. tarcza antykryzysowa). Autor przedstawia przepisy o pracy zdalnej oraz ich kolejne nowelizacje. Analizuje kompetencje pracodawcy dotyczące wprowadzenia pracy zdalnej, przesłanki jej wykonywania, zakres przedmiotowy, a także prawa i obowiązki stron stosunku pracy. Część druga artykułu będzie poświęcona perspektywom uregulowania pracy zdalnej w kodeksie pracy. Autor prezentuje pogląd, że de lege ferenda istotą pracy zdalnej jest jej umiejscowienie w domu, czyli w sferze prywatnej pracownika. Jego zdaniem z teoretycznoprawnego punktu widzenia praca w zakładzie pracy oraz praca w domu mogą stać się równorzędnymi wariantami stosunku pracy.

Bibliografia/References

Baran, K. W. i Książek, D. (2020). W: K. W. Baran (red.), Tarcza antykryzysowa 1.0–3.0. Szczególne rozwiązania w prawie pracy, prawie urzędniczym i prawie ubezpieczeń społecznych. Komentarz. Warszawa.

Naumowicz, K. (2020). Podstawy prawne kontrolowania pracowników świadczących pracę zdalnie. Praca i Zabezpieczenie Społeczne, (5). https://doi.org/10.33226/0032-6186.2020.5.4

Pisarczyk, Ł. i Boguska, A. (2020). Sfera zatrudnienia w działaniach antykryzysowych. Wybrane zagadnienia. Monitor Prawa Pracy, (5).

Witoszko, W. (2020). W: K. W. Baran (red.), Tarcza antykryzysowa 1.0–3.0. Szczególne rozwiązania w prawie pracy, prawie urzędniczym i prawie ubezpieczeń społecznych. Komentarz. Warszawa.

Zagrobelny, J. (2020). W: A. Sobczyk i in., Regulacje COVID-19 w prawie pracy. Warszawa.