Najlepsze ceny Specjalne oferty dla członków klubu książki PWE Najtańsza dostawa

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego nr 6/2013

ISSN: 0137-5490
Liczba stron: 36
Rok wydania: 2013
Miejsce wydania: Warszawa
Oprawa: miękka
Cena artykułu
Wersja elektroniczna
16.00
Kup artykuł
Cena numeru czasopisma
51.00
Prenumerata roczna 2024 (12 kolejnych numerów)
840.00 zł
672.00
Najniższa cena z 30 dni: 672.00
840.00 zł
672.00
Najniższa cena z 30 dni: 672.00
Od numeru:
Prenumerata półroczna 2024 (6 kolejnych numerów)
420.00 zł
378.00
Najniższa cena z 30 dni: 378.00
420.00 zł
378.00
Najniższa cena z 30 dni: 378.00
Od numeru:

PRZEGLĄD USTAWODAWSTWA GOSPODARCZEGO 6/2013

 

PLIK DO POBRANIA PDF

 

Spis treści

 

Oleg A. Gorodov, Saint Petersburg State University
Leopold Moskwa, Adam Mickiewicz University

A registered name under Russian law and in the Polish regulation

 

Streszczenie

 

Firma w prawie rosyjskim na tle regulacji polskiej

 

Obowiązujące ustawodawstwo rosyjskie nie zawiera definicji firmy, określa jedynie kryteria, którym powinna ona odpowiadać. Zgodnie bowiem z art. 1473 pkt 1 in princ. Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej „Osoba prawna, będąca organizacją komercyjną, występuje w obrocie cywilnym pod swoją firmą”. Przyjmując za punkt wyjścia przywołany przepis, w literaturze rosyjskiej firmę najczęściej określa się jako nazwę, pod którą organizacja komercyjna występuje w obrocie cywilnym i która indywidualizuje ją spośród innych uczestników obrotu cywilnego. Definicji firmy nie zawiera także polskie ustawodawstwo. Artykuł 432 § 1 Kodeksu cywilnego precyzuje wszakże, iż „Przedsiębiorca działa pod firmą”, co stanowi (przy uwzględnieniu dalszych unormowań) wystarczającą podstawę do zrekonstruowania pojęcia firmy. W polskiej doktrynie najczęściej przyjmuje się, że firma jest nazwą, pod którą przedsiębiorca prowadzi swą działalność, czy też jest oznaczeniem słownym indywidualizującym przedsiębiorcę w obrocie.

 

Z przytoczonych powyżej definicji firmy wynika, że jej głównym celem jest indywidualizacja uczestnika obrotu cywilnego – organizacji komercyjnej (przedsiębiorcy) spośród podobnych jej (mu) podmiotów, to jest osób, których podstawową działalnością jest działalność gospodarcza (względnie zawodowa). Taka zdolność do indywidualizacji powinna się opierać na pewnych ogólnych postanowieniach (zasadach) określających niezbędne wymagania co do firmy. Dużą rolę w sformułowaniu tych postanowień w rosyjskiej doktrynie odegrał V.V. Rosenberg, który wyróżnił trzy podstawowe zasady, a mianowicie zasadę prawdziwości, wyłączności i stałości firmy. Na tym tle nierównie efektowniej przedstawia się liczba zasad budowy firmy prezentowanych w doktrynie polskiej. W świetle jej ustaleń, można sensownie mówić o następujących zasadach: prawdziwości, wyłączności, ciągłości, jawności, jedności, niezbywalności i ograniczonej swobody wyboru. Sygnalizowana dysproporcja ma przede wszystkim charakter semantyczny. W istocie bowiem w Rosji mamy do czynienia z rozwiązaniami (niekoniecznie określanymi jako zasady) przypominającymi w wysokim stopniu regulacje polskie.

 

Rosyjski Kodeks cywilny określa ogólne zasady konstrukcji firmy organizacji komercyjnej, przyjmując, że powinna ona wskazywać na formę organizacyjno-prawną osoby prawnej i właściwą nazwę tej osoby, która nie może składać się tylko ze słów określających rodzaj działalności (art. 1473 pkt 2). Z kolei, tenże kodeks oraz ustawy szczególne zawierają wymagania dotyczące firm poszczególnych rodzajów organizacji komercyjnych. W Polsce ogólne reguły konstruowania firm przedsiębiorców zawarte są w Kodeksie cywilnym. Ponadto, o budowie firm poszczególnych rodzajów przedsiębiorców traktują mniej lub bardziej szczegółowo przepisy ustaw regulujące ich ustrój.

 

Prawo Własności Intelektualnej

 

Maria Błeszyńska-Przybylska, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Zbiorowe zarządzanie w świetle najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego

 

Summary

 

Collective management in the light of the newest case law of the Supreme Court

 

The article presents and comments on the judgment of the Polish Supreme Court passed November 17, 2011 (case number: III CSK 30/11). This judgment has a great importance in the scope of collective management of copyrights and related rights. Reasoning of this judgment interprets regulations of the Act on copyright and related rights regarding collective management, i.a. the legal nature of collective management organizations, their legal position and entitlements. The judgment answers to the question whether the collective management organization claiming protection of rights and formulating information claim based on art. 105 sec. 2 of the Act acts as an entrepreneur and also presents interpretation of organization’s right to formulate information claim regarding access to documents and information important to claim remuneration and fees. Answers given by the Supreme Court lead to the conclusion that the collective management organization acting in the scope regulated by the Act does not perform commercial activity. Important element of this judgment is also the conclusion that the term to execute author’s economic rights represented by the collective management organization is ten years.

 

Magdalena Fedorowicz, Instytut Prawa SWPS WZ w Poznaniu
Europejski Bank Centralny i krajowe banki centralne jako dostawcy usług płatniczych w świetle regulacji dyrektywy PSD- wybrane zagadnienia prawne

 

Summary

 

European Central Bank and national central banks as payment service providers in the sight of the Directive on payment services in the internal market

 

The purpose of this paper was an analysis of the regulation of the Directive 2007/64/EC of the European Parliament and of the Council of 13 November 2007 on payment services in the internal market amending Directives 97/7/EC, 2002/65/EC, 2005/60/EC and 2006/48/EC and repealing Directive 97/5/EC from the perspective of the role of EBC and NCB as payment service providers. According to Art. 1 of the Directive, there are six categories of payment service providers: credit institutions, electronic money institutions, post office giro institutions, payment institutions, Member States or their regional or local authorities when not acting in their capacity as public authorities and the European Central Bank and national central banks but only, when not acting in their capacity as monetary authority or other public authorities. This essay discussed and shows the role of the ECB and NCB as payment service providers and can be considered as a contribution to the discussion on the legal meaning of the term “monetary authority” of the ECB and NCB.

Kurier Inpost 14 zł
Kurier FedEX 14 zł
Inpost Paczkomaty 14 zł
Odbiór osobisty 0 zł
Darmowa dostawa od 250 zł
Darmowa dostawa w Klubie Książki od 200 zł