Usługi świadczone drogą elektroniczną zyskują coraz większą popularność. Skutkiem tego jest wzrost znaczenia wzorców umownych (regulaminów), które kształtują treść stosunku zobowiązaniowego pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą. W niniejszym artykule została poruszona problematyka wymogów formalnych, jakie musi spełnić usługodawca, by móc skutecznie wprowadzić zmianę do regulaminu świadczenia usług drogą elektroniczną. Wymogi te wynikają przede wszystkim z art. 3841 k.c., choć w doktrynie i orzecznictwie ukształtowały się zróżnicowane poglądy odnoszące się do możliwości kwalifikacji tego przepisu jako samodzielnej, materialnoprawnej podstawy zmiany wzorca umownego. Autorki rozważają konieczność zawarcia klauzuli modyfikacyjnej we wzorcu lub w umowie w celu skutecznego wprowadzenia zmiany do stosunku prawnego o charakterze ciągłym, a także proponują jej modelowy kształt de lege lata opracowany na podstawie orzecznictwa Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, sądów powszechnych i stanowisk prezentowanych w doktrynie.