A corporate carbon footprint — a practical guide for entrepreneur

The term 'carbon footprint' appears in the surrounding reality more and more often. We encounter it as consumers when making consumer choices and as members of the various communities who are responsible for the environment and the planet. This term also appears in organizations and enterprises, e.g. as an element of marketing and PR strategies or requirements in announced tenders. It is an green marketing tool of increasing importance. During contacts with industry representatives, it was found that many Polish entrepreneurs are confused what are the benefits of calculating the carbon footprint, and how it can be calculated. There is a need for a summary of information that will help to organize the topic from the point of view of an entrepreneur who is not specialized in life cycle assessment or climate change. The article, using a systematic approach, introduces the concept of the carbon footprint, the possibilities of its application, the methodology of its calculation and examples of activities enabling its reduction. Thus, it aims to make it easier for entrepreneurs to consider the feasibility and advisability of calculating and monitoring the carbon footprint for their organization. Additionally, the paper may contribute to the popularization of the carbon footprint application among Polish entrepreneurs, as well as to greater care for the environment and climate.

Bibliografia/References

Baraniecka, A. (2019). Ekologistyka jako odpowiedź przedsiębiorstw na kryzys środowiskowy. Marketing i Rynek, (11), 3–14. https://doi.org/10.33226/1231-7853.2019.11.1

Beattie, G. (2012). The psychological effectiveness of carbon labelling. Nature Climate Change, 2(4), 214–217.

Bek-Gaik, B., & Krasodomska, J. (2018). Informacje niefinansowe jako obszar współczesnej sprawozdawczości przedsiębiorstw — definicja, źródła i proponowane kierunki badań. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, (2/974), 25–40. https://doi.org/10.15678/ZNUEK.2018.0974.0202

Borkowski, P., Burnewicz, J., Koźlak, A., Pawłowska, B., & Ważna, A. (2018). Transport a organizacja przestrzeni w życiu społeczno-gospodarczym. Studia Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN, 182(2), 81–113.

Czaja-Cieszyńska, H. (2018). Standardy GRI — kierunek dla raportowania na rzecz zrównoważonego rozwoju w organizacjach pozarządowych w Polsce. Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów, (164), 49–61.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy. Dz. Urz. UE L 2014.330.1.

GRI & GSSB. (2016). GRI Standards. GRI 305: Emissions 2016. https://www.globalreporting.org/standards/media/1012/gri-305-emissions-2016.pdf

IPCC. (2021). Climate Change 2021: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Sixth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. Cambridge University Press. https://www.ipcc.ch/report/ar6/wg1/

ISO 14 025 Etykiety i deklaracje środowiskowe — Deklaracje środowiskowe III typu — Zasady i procedury.

ISO 14 040:2006 Zarządzanie środowiskowe — Ocena cyklu życia — Zasady i struktura.

ISO 14 044:2006 Zarządzanie środowiskowe — Ocena cyklu życia — Wymagania i wytyczne.

ISO 14 064–1 Gazy cieplarniane. Część 1. Specyfikacja i wytyczne kwantyfikowania oraz raportowania emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych na poziomie organizacji.

ISO/TR 14 047:2006 Zarządzanie środowiskowe — Ocena wpływu cyklu życia — Przykłady stosowania ISO 14 042.

ISO/TS 14 067:2013(E) Greenhouse gases. Carbon footprint of products. Requirements and guidelines for quantification and communication.

Janczewski, J. (2020). Mikromobilność w systemie transportowym miasta. Przedsiębiorczość — Edukacja, (16), 257–274. https://doi.org/10.24917/20833296.161.21

Komisja Europejska. (2019). Wytyczne dotyczące sprawozdawczości w zakresie informacji niefinansowych: Suplement dotyczący zgłaszania informacji związanych z klimatem (2019/C 209/01), 20 czerwca 2019 r. Dz. Urz. UE C 2019.209.1.

Konarzewska, U. (2020). Raportowanie społecznej odpowiedzialności biznesu na polskim rynku kapitałowym. Marketing i Rynek, (9). https://doi.org/10.33226/1231-7853.2020.9.3

Kowalska, A. (2016). Etykiety i deklaracje środowiskowe — zarys problemu. Marketing i Rynek, (4), 21–29.

Kulczycka, J. & Wernicka, M. (2015). Metody i wyniki obliczania śladu węglowego działalności podmiotów branży energetycznej i wydobywczej. Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN, (89), 133–142.

Napp, T. A., Few, S., Sood, A., Bernie, D., Hawkes, A., & Gambhir A. (2019). The role of advanced demand-sector technologies and energy demand reduction in achieving ambitious carbon budgets. Applied Energy, 238, 351–367. https://doi.org/10.1016/j.apenergy.2019.01.033

Nowak, M., & Żuchowski, W. (2017). Wpływ terminali przeładunkowych na ślad węglowy logistyki. Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej, (117, Transport), 239–248.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/2088 z dnia 27 listopada 2019 r w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych. Dz. Urz. UE L 2019.317.1.

Śliwińska, A. Strugała–Wilczek, A., Krawczyk, P., Leśniak, A., Urych, T., Chećko, J., & Stańczyk, K. (2022). Carbon Capture Utilisation and Storage Technology Development in a Region with High CO2 Emissions and Low Storage Potential. A Case Study of Upper Silesia in Poland. Energies, 15(12), 4495. https://doi.org/10.3390/en15124495

TCFD. (2017). Recommendations of the Task Force on Climate-related Financial Disclosures. https://assets.bbhub.io/company/sites/60/2020/10/FINAL-2017-TCFD-Report-11052018.pdf

Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, Dz.U. 1994 nr 121, poz. 591.