Ślad węglowy organizacji — praktyczny przewodnik dla przedsiębiorcy

Termin „ślad węglowy” pojawia się w otaczającej nas rzeczywistości coraz częściej. Napotykamy go jako konsumenci podczas dokonywania wyborów konsumenckich oraz jako członkowie różnych społeczności, odpowiedzialni za środowisko i planetę. Termin ten jest również coraz częściej wykorzystywany przez organizacje i przedsiębiorstwa, np. jako element strategii marketingowych, PR-owych lub wymagań w ogłaszanych przetargach. Jest to narzędzie marketingu ekologicznego o rosnącym z roku na rok znaczeniu. Podczas kontaktów z przedstawicielami przemysłu stwierdzono, że wielu przedsiębiorców nie ma jasności co do tego, jakie są korzyści związane z obliczaniem śladu węglowego oraz w jaki sposób może on być obliczany. Istnieje potrzeba zbiorczego zestawienia informacji, które pomogą uporządkować tę tematykę z punktu widzenia przedsiębiorcy, który nie specjalizuje się w ocenie cyklu życia ani ocenie zmian klimatycznych. Artykuł, wykorzystując systematyczne podejście do tematu, przybliża pojęcie śladu węglowego, możliwości jego zastosowania, metodykę jego obliczania i prezentuje przykłady działań umożliwiających jego obniżanie. Ma zatem na celu ułatwienie przedsiębiorcom rozważenia możliwości i celowości obliczania i monitorowania śladu węglowego ich organizacji. Dzięki temu artykuł może się również przyczynić do popularyzacji wykorzystania śladu węglowego wśród polskich przedsiębiorców, a także do większej troski o środowisko i klimat.

Bibliografia/References

Baraniecka, A. (2019). Ekologistyka jako odpowiedź przedsiębiorstw na kryzys środowiskowy. Marketing i Rynek, (11), 3–14. https://doi.org/10.33226/1231-7853.2019.11.1

Beattie, G. (2012). The psychological effectiveness of carbon labelling. Nature Climate Change, 2(4), 214–217.

Bek-Gaik, B., & Krasodomska, J. (2018). Informacje niefinansowe jako obszar współczesnej sprawozdawczości przedsiębiorstw — definicja, źródła i proponowane kierunki badań. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, (2/974), 25–40. https://doi.org/10.15678/ZNUEK.2018.0974.0202

Borkowski, P., Burnewicz, J., Koźlak, A., Pawłowska, B., & Ważna, A. (2018). Transport a organizacja przestrzeni w życiu społeczno-gospodarczym. Studia Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN, 182(2), 81–113.

Czaja-Cieszyńska, H. (2018). Standardy GRI — kierunek dla raportowania na rzecz zrównoważonego rozwoju w organizacjach pozarządowych w Polsce. Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów, (164), 49–61.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy. Dz. Urz. UE L 2014.330.1.

GRI & GSSB. (2016). GRI Standards. GRI 305: Emissions 2016. https://www.globalreporting.org/standards/media/1012/gri-305-emissions-2016.pdf

IPCC. (2021). Climate Change 2021: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Sixth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. Cambridge University Press. https://www.ipcc.ch/report/ar6/wg1/

ISO 14 025 Etykiety i deklaracje środowiskowe — Deklaracje środowiskowe III typu — Zasady i procedury.

ISO 14 040:2006 Zarządzanie środowiskowe — Ocena cyklu życia — Zasady i struktura.

ISO 14 044:2006 Zarządzanie środowiskowe — Ocena cyklu życia — Wymagania i wytyczne.

ISO 14 064–1 Gazy cieplarniane. Część 1. Specyfikacja i wytyczne kwantyfikowania oraz raportowania emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych na poziomie organizacji.

ISO/TR 14 047:2006 Zarządzanie środowiskowe — Ocena wpływu cyklu życia — Przykłady stosowania ISO 14 042.

ISO/TS 14 067:2013(E) Greenhouse gases. Carbon footprint of products. Requirements and guidelines for quantification and communication.

Janczewski, J. (2020). Mikromobilność w systemie transportowym miasta. Przedsiębiorczość — Edukacja, (16), 257–274. https://doi.org/10.24917/20833296.161.21

Komisja Europejska. (2019). Wytyczne dotyczące sprawozdawczości w zakresie informacji niefinansowych: Suplement dotyczący zgłaszania informacji związanych z klimatem (2019/C 209/01), 20 czerwca 2019 r. Dz. Urz. UE C 2019.209.1.

Konarzewska, U. (2020). Raportowanie społecznej odpowiedzialności biznesu na polskim rynku kapitałowym. Marketing i Rynek, (9). https://doi.org/10.33226/1231-7853.2020.9.3

Kowalska, A. (2016). Etykiety i deklaracje środowiskowe — zarys problemu. Marketing i Rynek, (4), 21–29.

Kulczycka, J. & Wernicka, M. (2015). Metody i wyniki obliczania śladu węglowego działalności podmiotów branży energetycznej i wydobywczej. Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN, (89), 133–142.

Napp, T. A., Few, S., Sood, A., Bernie, D., Hawkes, A., & Gambhir A. (2019). The role of advanced demand-sector technologies and energy demand reduction in achieving ambitious carbon budgets. Applied Energy, 238, 351–367. https://doi.org/10.1016/j.apenergy.2019.01.033

Nowak, M., & Żuchowski, W. (2017). Wpływ terminali przeładunkowych na ślad węglowy logistyki. Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej, (117, Transport), 239–248.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/2088 z dnia 27 listopada 2019 r w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych. Dz. Urz. UE L 2019.317.1.

Śliwińska, A. Strugała–Wilczek, A., Krawczyk, P., Leśniak, A., Urych, T., Chećko, J., & Stańczyk, K. (2022). Carbon Capture Utilisation and Storage Technology Development in a Region with High CO2 Emissions and Low Storage Potential. A Case Study of Upper Silesia in Poland. Energies, 15(12), 4495. https://doi.org/10.3390/en15124495

TCFD. (2017). Recommendations of the Task Force on Climate-related Financial Disclosures. https://assets.bbhub.io/company/sites/60/2020/10/FINAL-2017-TCFD-Report-11052018.pdf

Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, Dz.U. 1994 nr 121, poz. 591.