Dobrostan pracowników w branży hotelarskiej w czasie COVID-19. Przypadek Tangerang w Indonezji

COVID-19 has impacted the hospitality and tourism business in many countries. The hotel business suffered deeply, financially and in terms of employee welfare. Hotel employees are facing layoffs which can harm their well-being. This study examines the health condition of hotel employees by looking at their job demands, job resources, work engagement, and well-being during the pandemic of COVID-19. For the context of this research we selected Tangerang, Indonesia. Qualitative research with eight in-depth interviews was used for this research. Several job positions were chosen to get broad insights into how much impact had been experienced by the hotel employees. The findings show that job demands have increased significantly due to fewer people working in the hotel. The pressure of working in a non-healthy condition also concerns hotel employees. Employee wellbeing has been neglected indirectly to ensure the hotel can survive.

COVID-19 wpłynął na branżę hotelarską i turystyczną w wielu krajach. Działalność hotelarska poważnie ucierpiała finansowo i pod względem dobrostanu pracowników. Pracownikom hoteli groziły zwolnienia, które mogły odbić się na ich zdrowiu. W niniejszym opracowaniu zbadano stan zdrowia pracowników hoteli, przyglądając się stawianym im wymaganiom zawodowym, ich zasobom, zaangażowaniu w pracę i samopoczuciu podczas pandemii COVID-19. Na potrzeby tego badania wybrano Tangerang w Indonezji. W artykule wykorzystano badanie jakościowe składające się z ośmiu wywiadów pogłębionych. Wybrano kilka stanowisk pracy, aby uzyskać szeroki wgląd w to, jak duże oddziaływanie pandemii odczuli pracownicy hotelu. Wyniki pokazują, że wymagania dotyczące pracy znacznie wzrosły ze względu na mniejszą liczbę pracujących osób. Presja pracy w otoczeniu zagrażającym zdrowiu dotyczy także pracowników hotelu. W pewnym stopniu zaniedbano dobro pracowników, aby zapewnić hotelowi przetrwanie.