Celem artykułu jest przedstawienie i wykorzystanie metodyki oceny funkcjonowania uczelni wyższych. W artykule zastosowano proponowaną przez autora metodykę do oceny efektywności oraz jakości czołowych publicznych uczelni funkcjonujących na terenie Polski. Podstawą proponowanej metodyki jest z jednej strony spostrzeżenie, że uczelnia realizuje dwa główne procesy różniące się istotnie charakterem nakładów oraz uzyskiwanych produktów i efektów — dydaktykę i badania. Z drugiej strony dla uzyskania kompleksowej oceny uczelni ważne jest zwrócenie uwagi na dwa obszary — efektywność funkcjonowania oraz generowaną jakość, rozumianą jako wpływ uczelni na otoczenie. Prezentowane w artykule wyniki oceny przeprowadzonej według metodyki zaproponowanej przez autora wskazują, że najwyższy poziom efektywności zarówno w przypadku realizacji procesu dydaktyki, jak i realizacji badań osiągnął Uniwersytet Warszawski. Wyniki te pokazały także możliwości, jakie daje proponowana metodyka, jednak zdaniem autora istotna jest również refleksja nad doborem i źródłami analizowanych danych.