Celem artykułu jest krytyczny przegląd definicji reklamy natywnej, zestawienie mierników jej skuteczności oraz ocena tej skuteczności w kontekście realizacji funkcji i zadań marketingu społecznego. Artykuł zawiera krytyczną analizę literatury przedmiotu. Wykazano, że dążenie do wzrostu skuteczności reklamy natywnej może się odbywać kosztem społecznie odpowiedzialnej promocji i komunikacji z klientem. Koncentracja wyłącznie na skuteczności reklamy natywnej, z pominięciem kwestii społecznych, kształtuje negatywne postawy odbiorców wobec tego narzędzia promocji oraz powoduje utratę zaufania wobec producenta i marki. Korzystanie z reklamy natywnej powinno zawierać czytelne oznakowanie komunikatu, tak aby odbiorcy jasno odróżniali przekaz komercyjny od innych treści publikowanych w medium. Realizując założenia społecznej odpowiedzialności, przedsiębiorstwo może podjąć edukację konsumentów w zakresie funkcjonowania reklamy natywnej.