Legal conditions for marking goods on the EU market with the designation of the type "Made in" (part 2)

Correct use of the designation "Made in" by entrepreneurs on the EU market is a highly relative issue. The lack of a clear, unambiguous and binding legal regulation for determining the origin, including that applicable to all types of products, forces the use of many criteria for this purpose. The general normative criterion is narrowly defined because it refers to the affiliation of a product to a given tariff heading in terms of customs duties. It will therefore often need to be adjusted. Technical and economic criteria are used for this. They are mainly considered from the point of view of the added value of the product. Sometimes, however, the conditions relating to the fixing of the so-called ex-works price, and additionally — or alternatively — to the course of the manufacturing process or the structure or characteristics of the product, may also be relevant. Moreover, it is necessary to confront the effect of the application of these criteria with the consumer prohibition of misleading. However, it should be taken into account that in some cases such a prohibition is to be repealed by expressly basing the designation of origin on individual production aspects. One should also be aware that such a legal situation is conducive to the occurrence of acts of unfair competition in terms of marking the origin. Finally, which is also demonstrated by this analysis, entrepreneurs may encounter difficulties in the discussed issue also due to the existence at the national level, in the scope of a certain category of products, of specific provisions regarding the indication of their native origin.

Bibliografia/References

Lireratura/Literature

Groß, L. (2019). Anmerkungen zu MADE IN GERMANY: Deutschlands Wirtschaftsgeschichte von der Industrialisierung bis heute, e-book, https://books.google.pl/books?id=tDWDDwAAQBAJ&pg=PA10&lpg=PA10&dq=LG+Frankfurt++urteil+7.11.2008++3-12+O+55/08&source=bl&ots=SEWVSPk0Fa&sig=ACfU3U2yWikOWwxNpDi2dDnlVmv_mZlMDQ&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwjwmKq24rTmAhUllYsKHeNfDTcQ6AEwAHoECAoQAQ#v=onepage&q=LG%20Frankfurt%20%20urteil%207.11.2008%20%203-12%20O%2055%2F08&f=false

Mühlbauer, H. (2018). Made in Germany — als Marke und Kennzeichnung. „Made in Germany” — als brand and marking: Möglichkeiten und Einschränkungen. Possibilities and restrictions, e-book, https://books.google.pl/books?id=iepDDwAAQBAJ&pg=PA26&lpg=PA-26&dq=OLG+Stuttgart+10.11.1995,+2+U+124/95+urteil&source=bl&ots=oBq14VmpFE&sig=ACfU3U2KDuM9qEEOc2akNiyHtXKfoOTAw&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwihideT-s_oAhXIpIsKHf2aBwwQ6AEwAnoECAsQOg#v=onepage&q=OLG%20Stuttgart%2010.11.1995%2C%202%20U%20124%2F95%20urteil&f=false

Trzebiatowski, M. (2021). Uwarunkowania prawne oznakowania towarów na rynku UE oznaczeniem typu „Made in” (cz. 1). Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego, (2). https://doi.org/10.33226/0137-5490.2021.2.1

Wieliński, B. T. (2013). Made in Germany, ale z fabryk w Chinach. Bruksela chce zmienić oznaczenia. Gazeta Wyborcza, 13.80.2013, https://wyborcza.pl/1,75399,14430150, Made_in_Germany__ale_z_fabryk_w_Chinach__Bruksela. html? disableRedirects=true

 

Materiały internetowe/Internet materials

Made in…? Stanowisko PIPS ws. obowiązkowego znakowania produktów krajem ich pochodzenia, http://www.pips. pl/made-in-stanowisko-pips-wsobowiazkowego-znakowania-produktow-krajem-ich-pochodzenia (31.03.2020).

„Made in Poland” czy „Made in EU”?, audycja z 13.09.2013 r. w Radiu Poznań, http://radiopoznan.fm/informacje/pozostale/made-in-poland-czymade-in-ue (31.03.2020).

 

Akty prawne/Legal acts

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 802/68 z 27.06.1968 r. dotyczące wspólnej definicji pojęcia pochodzenia towarów, Dz.Urz. L 148 z 28.6.1968 r., s. 1 i nast.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z 12.10.1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny, Dz.Urz. L 302 z 19.10.1992 r., s. 1–91 ze zm.

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z 2.07.1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, Dz.Urz. L 253 z 11.10.1993 r., s. 1–766 ze zm.

Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z 28.01.2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności, Dz.Urz. WE L 31 z 1.2.2002 r., s. 1–24, ze zm.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 z 23.04.2008 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny — tzw. zmodernizowany kodeks celny, Dz.Urz. WE L 145 z 4.06.2008 r., s. 1–64.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z 25.10.2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004, Dz.Urz. L 304 z 22.11.2011 r., s. 18–63, ze zm.

Ustawa z 16.04.1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1010 ze zm.

Ustawa z 12.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2178 ze zm.

Ustawa z 23.08.2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2070.

Ustawa z 4.11.2016 r. o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, Dz.U. z 2016 r. poz. 2007.

Wniosek Komisji Europejskiej z 13.02.2013 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie bezpieczeństwa produktów konsumpcyjnych, uchylającego dyrektywę Rady 87/357/EWG oraz dyrektywę 2001/95/WE (COM/2013/078 final — 2013/0049, COD), https://eur-lex. europa.eu/legal-content/pl/TXT/?uri=CELEX:52013PC0078

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z 9.10.2013 r. ustanawiające Unijny Kodeks Celny, Dz.Urz. UE L 269 z 10.10.2013 r., s. 1–101 ze zm.

 

Orzecznictwo/Judgments

Postanowienie BGH z 21.09.2017 r. w sprawie Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs przeciwko Prime Champ Deutschland Pilzkulturen, ECLI:DE:BGH:2020:160120UIZR74.16.0.

Postanowienie OLG Stuttgart z 10.11.1995 r., sygn. 2 U 124/95.

Uchwała BGH z 27.11.2014 r., sygn. I ZR 16/14, https://medien-internet-und-recht.de/volltext.php? mir_dok_id=2692

Wyrok BGH 23.03.1973 r., sygn. I ZR 33/72, https://research.wolterskluwer-online.de/document/30ff9edf-ea0a-4c84-a063-689774437b77

Wyrok BGH z 16.01.2020 r., sygn. I ZR 74/16, http://juris.bundesgerichtshof.de/cgi-bin/rechtsprechung/document.py?Gericht=bgh&Art=en&nr=104175&pos=0&anz=1

Wyrok OLG Frankfurt/nad Menem z 7.11.2008 r., sygn. 3-12 O 55/08.

Wyrok OLG Düsseldorf z 5.04.2011 r., sygn. I-20 U 110/10, https://medien-internet-und-recht.de/volltext.php?mir_dok_id=2329

Wyrok OLG Frankfurt/nad Menem z 5.05.2011 r., sygn. 6 U 41/10.

Wyrok OLG Köln z 13.06.2014 r., sygn. 6 U 156/13, https://betriebs-berater.ruw.de/wirtschaftsrecht/urteile/Irrefuehrende-Werbung-mit-Made-in-Germany-24088

Wyrok OLG Stuttgart z 10.03.2016 r., sygn. 2 U 63/15, http://lrbw.juris.de/cgi-bin/laender_rechtsprechung/document.py?Gericht=bw&nr=21441

Wyrok TSUE z 26.01.1977 r. w sprawie 49/76 Gesellschaft für Überseehandel, Zb.Orz. 1977, s. 41.

Wyrok TSUE z 23.02.1984 r. w sprawie 93/83 Zentrag, Zb.Orz. 1984, s. 1095.

Wyrok TSUE z 23.03.1983 r. w sprawie 162/82 Cousin i in., Zb.Orz. 1983, s. 1101.

Wyrok TSUE z 13.12.1989 r. w sprawie C-26/88 Brother International, Zb.Orz. 1989, s. 4253.

Wyrok TSUE z 8.03.2007 r. w sprawach połączonych C-447/05 i C-448/05 Thomson i Vestel France, Zb.Orz. s. I–2049.

Wyrok TSUE z 13.12.2007 r. w sprawie C-372/06 Asda Stores, Zb.Orz. 2007, s. I–11223.

Wyrok TSUE z 10.12.2009 r. w sprawie C-260/08, Bundesfinanzdirektion West przeciwko HEKO Industrieerzeugnisse GmbH, Zb. Orz. 2009, I–11571.

Wyrok TSUE z 11.02.2010 r. w sprawie C-373/08 Hoesch Metals and Alloys, Zb. Orz. 2010, s. I–951.

Wyrok TSUE z 4.09.2019 r. w sprawie C-686/17 Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs przeciwko Prime Champ Deutschland Pilzkulturen, ECLI:EU:C:2019:659.