Personal brand management as a new communication strategy in political marketing

In the 1980s, the business world acknowledged the need to build the image of both the organization itself and its key employees. Human capital was treated as the company's value. By creating business relations, the employees affect the credibility, trust, and loyalty of the client, which, like in politics, decide upon the organization's success. In the 21st century, dynamic and profound socio-economic changes contributed to the need to conduct election campaigns in a more permanent, professional, personalized, and decentralized manner, and are forced to look for methods of effective communication with voters. It seems that personal brand management strategy may guarantee higher effectiveness, consistency, and harmony of activities as well as a permanent competitive advantage in political communication. Building a personal brand strategy in politics is drawing from the achievements of various disciplines in the field of social sciences. It is an opportunity to build a reputation of politicians, influencing at the same time on voters' awareness, and a more valuable political debate. This article aims to justify the need for proper personal brand management as a relatively new communication strategy in political marketing. The analysis was based on the author's knowledge and experience from advisory work with Polish politicians and available literature, using the comparative method, case analysis, and logical inference.

Bibliografia/References

Annusewicz, O. (2017). Twitter jako przestrzeń autoprezentacji politycznej. Zarzadzanie wizerunkiem polityka w mediach społecznościowych. Studia Politologiczne, 45.

Biskup, B. (2010). Strategie w kampanii wyborczej — rodzaje, znaczenie, zastosowanie. Studia Politologiczne, 16.

Cwalina, W. i Falkowski, A. (2005). Marketing polityczny, perspektywa psychologiczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Fisher Roffer, R. (2002). Make a name for Yourself. 8 steps every women needs to create a personal brand strategy for success. New York.

Fournier, S. (1997). Consumers and their brands: Developing Relationship Theory in consumer Research. Journal of Consumer Research, (3). https://doi.org/10.1086/209515

Garbarski, L., Rutkowski, I. i Wrzosek, W. (red). (2001). Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy. Warszawa: PWE.

Garlicki, J. (2010). Komunikowanie polityczne — od kampanii wyborczej do kampanii permanentnej. Studia Politologiczne, 16.

Grzesiak, M. (2020). Personal branding, czyli jak skutecznie zbudować autentyczną markę osobistą. Gliwice: Helion.

Jabłoński, A. W. i Sobkowiak, L. (red.). (2002). Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Janoś-Kresło, M. (2019). Znaczenie doświadczeń klientów dla przedsiębiorstw usługowych. Marketing i Rynek, (10).

Keller, K. L. (2016). Strategia zarządzania marką. Kapitał marki — budowanie, mierzenie i zarządzanie. Wydawnictwo Nieoczywiste.

Kinastowska, J. (2006). Instrumenty marketingowe w komunikowaniu politycznym. Niepublikowana praca doktorska. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski.

Kinastowska, J. (2008). Marketing polityczny — wizerunek czy przesłanie. W: H. Mruk (red.), Reklama i PR na rozdrożu. Poznań: Wydawnictwo Forum Naukowe.

Kochan, M. (2017). Język a wizerunek polityków. Studia Politologiczne, 45.

Kolczyński, M. i Sztumski, J. (2000). Marketing polityczny. Kształtowanie indywidualnych i zbiorowych opinii postaw i zachowań. Katowice: Wydawnictwo Naukowe.

Kotler, Ph. (1994). Marketing. Analiza, planowanie, wdrażanie i kontrola. Warszawa: Geberthner i Ska.

Krzyżanowska, M. (2001). Marketing usług organizacji niekomercyjnych. Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania.

Lis, T. (2000). Jak to się robi w Ameryce? Warszawa: Wydawnictwo Książkowe Twój Styl.

Lock, A. i Harris, P. (1996). Political Marketing — Vive la difference. European Journal of Marketing, 30(10–11). https://doi.org/10.1108/03090569610149764

Łodyga, M. (2018). Marketing sensoryczny. Jak zbudować markę salonu. Beauty Inspiration, (4).

Mazur, M. (2002). Marketing polityczny. Warszawa: PWN.

McAlister, L. (2005). Unleashing potential. Journal of Marketing, 69.

Mider, D. (2008). Partycypacja polityczna w Internecie. Warszawa.

Mruk, H. (2016). Metody budowania wizerunku i marki placówki medycznej. Uwagi praktyczne. Medical Maestro Magazine, (7).

Olins, W. (2009). Podręcznik brandingu. Warszawa: Instytut Marki Polskiej.

Pawełczyk, P. (2000). Socjotechniczne aspekty gry politycznej. Poznań.

Pawełczyk, P. i Piontek, D. (1999). Socjotechnika w komunikowaniu politycznym. Poznań: Wyd. Naukowe Instytutu Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM.

Potwora, W. i Duczmal, M. (2001). Marketing — strategie i struktury. Opole: Wydawnictwo PAN.

Pringle, H. i Gordon W. (2006). Zarządzanie marką. Jak wypromować rozpoznawalną markę. Poznań: Rebis.

Sadowski, M. (2013). Rewolucja w social media. Gliwice: Helion.

Spyra, Z. (2019). Experiential marketing and building brand communication strategies in social media. Marketing i Rynek, (10).

Sułkowski, Ł. (2011). Pomiędzy tożsamością a kulturą organizacyjną. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu, 24.

Sheth, J. N. i Sisodia, R. S. (2005). Does Marketing Need Reform. Journal of Marketing, 69.

Tarka T. (2003). 4 razy klient zamiast 4 razy P. Brief, 41.

Tkaczyk, P. (2011). Zakamarki marki. Gliwice: Helion.

Trzeciak, S. (2018). Personal branding for leaders. Warszawa: ICAN Institute.

Ulicka, G. (2010). Marketing polityczny a treści i postrzeganie polityki. Studia Politologiczne, 16.

Urbanek, G. i Kosińska E. (red). (2002). Zarządzanie marką. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Wilkie, W. L. (2005). Needed: A Large Sense of Marketing and Scoolarchip. Journal of Marketing, 69.

Dr Joanna Kinastowska

Absolwentka Handlu i Marketingu na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Pracę doktorską przygotowała w Katedrze Strategii Marketingowych Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu i obroniła na Wydziale Nauk Społecznych, w Instytucie Politologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Absolwentka Podyplomowych Studiów Pedagogicznych i Business Coachingu. Jest wykładowcą akademickim, a w 2019 roku pełniła funkcję Prorektor Uczelni Społeczno-Medycznej w Warszawie. Posiada doświadczenie w pracy jako trenerka, konsultantka i doradca lokalnych polityków oraz organizacji pozarządowych. Pełniła także funkcję radnej jednej z dzielnic m.st. Warszawy w kadencji 2014–2018 oraz działa aktywnie jako społeczniczka i animatorka lokalna. Zainteresowania badawcze koncentruje głównie wokół marketingu, kształtowania marki, komunikowania w polityce i budowania wizerunku kandydatów/ek w kampaniach wyborczych.

Dr Joanna Kinastowska

She is a graduate of Trade and Marketing at the Faculty of Management at the University of Economics in Poznań. PhD prepared at the Department of Marketing Strategies at the University of Economics in Poznań, defended her doctoral thesis at the Faculty of Social Sciences at the Institute of Political Science at the University of Wrocław. She is also a graduate of Pedagogical Studies and Business Coaching Studies. She is a lecturer and, in 2019 was a Vice-Rector of the Social and Medical University in Warsaw. She is experience working as a coach, a consultant and an advisor for local politicians and NGOs. She was also a Councilor of one of the District in Warsaw in term of 2014–2018, social activist and local animator. Research interests focus mainly on marketing, brand creation, communication in politics and building the image of candidates in election campaigns.