The notion of whistleblowing in the enterprise in the light of the bill on liability of collective entities

The new directive of the European Parliament and Council on the protection of persons reporting cases of violation of the European Union law (whistleblowing) introduces new principles of whistleblower protection in enterprises, homogenous in the entire European Union. This forces many changes in the national law. Legal protection of whistleblowers based on the Act on Liability of Collective Entities should be considered as one of the basic areas of activity aimed at ensuring protection against corruption and other unfavourable phenomena of the kind in enterprises. The draft Act on collective liability is to replace the virtually dead solutions of the current Act of 28 October 2002 with the same title. For this purpose, it is necessary that the legal terms of "whistleblowing" and "whistleblower", contained in the draft of the Act on liability of collective entities for offences under the regulation of the European Union, be specified more clearly in the Polish law. Answering the question of whether the new draft of the national law meets the norms set out by the legislation of the European Union for the Member States is paramount. The main objective of the article is therefore to assess the legal solutions regarding whistleblowing in a company contained in the draft act on the liability of collective entities for criminal acts and the protection of whistleblower under the new EU directive 1937/2019.

Bibliografia/References

Abazi, V. (2020). The European Union Whistleblower Directive: A „Game Changer” for Whistleblowing Protection. Industrial Law Journal, 49(4), 640–656. https://doi.org/10.1093/indlaw/dwaa023

Aschauer, P. (012). Whistleblowing im Arbeitsrecht. Wien: Linde Verlag.

Baran, B., Ożóg, M. (2021). Ochrona sygnalistów. Regulacje dotyczące osób zgłaszających nieprawidłowości. Warszawa: Wolters Kluwer.

Bolesta, Ł. (2018). Sygnalizacja jako przejaw obowiązku lojalności wobec pracodawcy? Annales Universitatis Mariae Curie Skłodowska Lublin, LXV(2), 35–46. https://doi.org/10.17951/g.2018.65.2.35-46

Bosak-Sojka, M. (2018). Granice dopuszczalnej krytyki pracodawcy. Annales Universitatis Mariae Curie Skłodowska Lublin, LXV(2), 59–68. https://doi.org/10.17951/g.2018.65.2.59-68

Ciupa, S. W. (2002). Niedozwolona krytyka pracodawcy ze strony pracownika jako przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę. Monitor Prawniczy,  (20), 925–933.

Dehn, G., Calland, R. (2004). Whistleblowing — The State of the Art. W: Whistleblowing Around the World: Law, Culture and Practice. Public Concern at Work and Open Democracy Advice Centre, London: Cape Town, 13–30.

Eleryk, P., Piskorz-Szpytka, A., Szpytka, P. (2019). Whistleblowing jako element systemu compliance. W: Compliance w podmiotach nadzorowanych rynku finansowego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Kaufmann, J., Häferer, K., Grimhardt, K. (2020). The new EU Whistleblowing Directive Considerations from a German employment and data protection law perspective. Computer Law Review, 21(1), 14. https://doi.org/10.9785/cri-2020-210104

Kołdys, M. (2016). Whistleblower. Sygnalista w Polsce. Przegląd Antykorupcyjny, (7/2), 31–38.

Kozak-Maśnicka, M. (2020). Dyrektywa w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii jako wyzwanie dla polskiego ustawodawcy. Monitor Prawa Pracy, (4), passim.

Miłaszewicz, D. (2016). Zaufanie jako wartość społeczna. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe UE w Katowicach, (259), 80–88.

Latos-Miłkowska, M. (2013). Ochrona interesu pracodawcy. Warszawa: LexisNexis.

Łaga, M. (2017). Unormowania dotyczące sygnalizacji — wzmacnianie demokracji w zakładzie pracy. W: Demokracja w zakładzie pracy. Zagadnienia prawne (467–484). Warszawa: Wolters Kluwer.

Machnikowski, P. (2010). Prawne instrumenty ochrony zaufania przy zawieraniu umowy. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Maciejewski, M. (2013). Whistleblowing. Instytucja i jej rola w kształtowaniu odpowiedzialności w administracji. W: Z. Duniewska, M. Stahl (red.), Odpowiedzialność administracji i w administracji (341–358). Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Marek, A., Marek-Ossowska, A. (2019). Prawo wykroczeń (materialne i procesowe). Warszawa: C.H.Beck.

Molski, R. (2009). Polish Antitrust Law in its Fight Against Cartels — Awaiting a Breakthrough. Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies, (2), 50–76.

Mulle, A. (2013). Whistleblowing & Arbeitsrecht: Ein Leitfaden für Arbetnehmer und Belegschaftsorgane. Wien: Verlag des ÕGB.

Szewczyk, H. (2020a). Whistleblowing w zakładzie pracy w świetle nowej dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/1937 w sprawie ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia prawa Unii. Praca i Zabezpieczenie Społeczne, (2), 3–11. https://doi.org/10.33226/0032-6186.2020.2.1

Szewczyk, H. (2020b). Whistleblowing. Zgłaszanie nieprawidłowości w stosunkach zatrudnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Trzaskowska-Machalska, P. (2019). Ochrona sygnalistów przewidziana w projekcie Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia Prawa Unii oraz projekcie ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych. Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego, (3), s. 263. https://doi.org/10.33226/0137-5490.2019.3.41

Wojciechowska-Nowak, A. (2012). Założenia do ustawy o ochronie osób sygnalizujących nieprawidłowości w środowisku zawodowym. Jak polski ustawodawca może czerpać z doświadczeń państw obcych? Warszawa: Fundacja im. Stefana Batorego.