Artykuł dotyczy problematyki badania zachowań konsumentów w kryzysie. Każdy kryzys, szczególnie o globalnym zasięgu, wywołuje szereg negatywnych i pozytywnych konsekwencji w makrootoczeniu, otoczeniu bliższym przedsiębiorstw oraz w zachowaniach gospodarstw domowych i indywidualnych klientów. Problematyka badań zachowań konsumentów w kryzysie jest ważna, gdyż świat jest zinternacjonalizowany, a liczne napięcia grożą kolejnymi kryzysami. W tekście skoncentrowano się na identyfikacji różnych problemów badań zachowań konsumentów w kryzysie: terminologicznych, metodycznych i empirycznych. W artykule rozważono kwestie terminologiczne: pojęcie kryzysu, wpływ kryzysu na zachowania konsumentów, płaszczyzny i komponenty badań zachowań konsumentów w kryzysie. W aspekcie metodycznym rozważono problematykę doboru ścieżek metodycznych, metod badań oraz integracji metodycznej. Zagadnienia empiryczne odniesiono do opisu bieżącej reakcji zachowań konsumentów na kryzys i przyszłych skutków. Zaprezentowano autorskie rekomendacje co do badań zachowań konsumentów w kryzysie.

Celem artykułu jest krytyczny przegląd definicji reklamy natywnej, zestawienie mierników jej skuteczności oraz ocena tej skuteczności w kontekście realizacji funkcji i zadań marketingu społecznego. Artykuł zawiera krytyczną analizę literatury przedmiotu. Wykazano, że dążenie do wzrostu skuteczności reklamy natywnej może się odbywać kosztem społecznie odpowiedzialnej promocji i komunikacji z klientem. Koncentracja wyłącznie na skuteczności reklamy natywnej, z pominięciem kwestii społecznych, kształtuje negatywne postawy odbiorców wobec tego narzędzia promocji oraz powoduje utratę zaufania wobec producenta i marki. Korzystanie z reklamy natywnej powinno zawierać czytelne oznakowanie komunikatu, tak aby odbiorcy jasno odróżniali przekaz komercyjny od innych treści publikowanych w medium. Realizując założenia społecznej odpowiedzialności, przedsiębiorstwo może podjąć edukację konsumentów w zakresie funkcjonowania reklamy natywnej.