Najlepsze ceny Specjalne oferty dla członków klubu książki PWE Najtańsza dostawa
Dr Ewelina Duda-Staworko
ORCID: 0000-0003-3771-7315

Doktor nauk prawnych, asystent w Katedrze Prawa Gospodarczego i Handlowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, radca prawny. Zajmuje się tematyką prawa własności intelektualnej oraz prawa mediów.

 
DOI: 10.33226/0137-5490.2022.12.5
JEL: K23

Celem artykułu jest analiza porównawcza pojęcia usługi platformy udostępniania wideo w pawie polskim oraz unijnym. Pojęcie to zostało zdefiniowane wpierw w przepisach dyrektywy 2018/1808, stanowiącej nowelizację dyrektywy 2010/13/UE o audiowizualnych usługach medialnych z 10.03.2010 r., a następnie implementowane do polskiego porządku prawnego pod nazwą platformy udostępniania wideo na mocy ustawy z 11.08.2021 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o kinematografii. Ustalenie znaczenia pojęcia usługi platformy udostępniania wideo ma kluczowe znaczenie dla określenia zakresu przedmiotowego ustawy o radiofonii i telewizji oraz zastosowania przewidzianych w niej obowiązków dotyczących organizacji treści na platformach udostępniania wideo, które po raz pierwszy zostały sformułowane wobec dostawców tychże usług. Pomimo przyjęcia legalnej definicji pojęcia usługi platformy udostępniania wideo w prawie unijnym oraz krajowym określenie zakresu tego pojęcia rodzi liczne problemy interpretacyjne, które wynikają ze złożonej budowy samej definicji oraz nieostrości użytych w niej sformułowań. Trudności te potęguje także nieprawidłowa w tym zakresie implementacja dyrektywy 2018/1808 do prawa krajowego.

Słowa kluczowe: dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych; platformy udostępniania wideo; dyrektywa o handlu elektronicznym; odpowiedzialność redakcyjna