Doktor habilitowana nauk prawnych, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, kierownik Katedry Prawa Handlowego.
Zgrupowania spółek w postępowaniach upadłościowych i restrukturyzacyjnych: podobieństwa problemów prawnych i ich rozwiązań z perspektywy regulacji międzynarodowych oraz wybranych porządków prawnych państw członkowskich UE
Corporate groups regardless of their structure are a common phenomenon in conducting business activity, therefore there was a need to address the problem of insolvency of such groups by legislators. The following paper presents regulations regarding corporate insolvency provided in both supranational acts (UNCITRAL Legislative Guide on Insolvency and EU Regulation 2015/848 on insolvency proceeding), as well as in national laws of four EU Member States — Italy, the Netherlands, Poland and Portugal. As shown in the study, each of the above mentioned countries allows conducting insolvency proceedings with respect to corporate groups, albeit with some differences as to its basis (legal acts or legal practise), scope (coordination, procedural consolidation or substantial consolidation) and implementation (court jurisdiction and appointment of supervisory judges or insolvency practitioners). In the paper we compare the regulations adopted by the states in question and point out some obstacles for effective proceedings. Despite some differences, we find most of the solutions similar as they allow consolidation or coordination of cases, and they are in line with the European law on insolvency.
Działalność gospodarcza prowadzona przez zorganizowane grupy spółek jest niezwykle popularna nie tylko w Unii Europejskiej. Natomiast wykonywanie działalności wiąże się nierozerwalnie z możliwością popadnięcia w stan niewypłacalności, w tym także o charakterze transgranicznym. Artykuł przedstawia regulacje dotyczące niewypłacalności przedsiębiorstw, zawarte w aktach ponadnarodowych (UNCITRAL Legislative Guide on Insolvency oraz rozporządzeniu UE 2015/848 w sprawie postępowania upadłościowego), a także w przepisach prawa krajowego czterech państw członkowskich UE — Włoch, Holandii, Polski i Portugalii. Jak pokazują badania prowadzone przez naukowców z wymienionych krajów w ramach projektu ACURIA, każdy z tych krajów umożliwia prowadzenie postępowań upadłościowych w odniesieniu do grup kapitałowych, jednak istnieją pewne różnice co do ich podstawy (są to albo akty prawne, albo ustalona praktyka stosowania prawa, jak np. w Holandii), zakresu (koordynacja, konsolidacja proceduralna lub konsolidacja merytoryczna) oraz realizacji (jurysdykcja sądów i powołanie sędziów nadzorczych lub zarządców). W artykule porównano regulacje przyjęte przez te państwa i wskazano na bariery efektywnego postępowania. Chociaż istnieją pewne różnice, większość rozwiązań jest, zdaniem autorów, podobna. W większości porządków prawnych pozwalają one na konsolidację postępowań lub koordynację spraw i są zgodne z europejskim prawem upadłościowym (także z tzw. soft law).