Reklama produktów leczniczych w polskim prawie w świetle dyrektywy 2001/83/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi

 The subject of the article is the advertising of medicinal products in Polish law in the light of Directive 2001/83/EC of the European Parliament and of the Council of 6 November 2001 on the Community code relating to medicinal products for human use. The objective of this study is to evaluate the implementation of the Directive in the field of advertising of medicinal products by the Polish legislator. The author, using the dogmatic research method, makes the linguistic-logical analysis of the provisions of the Polish Act – Pharmaceutical Law, referring at the same time to relevant provisions of the Directive. The author presents Polish regulations regarding both advertising to the public and advertising directed to persons authorized to issue prescriptions or persons trading in medicinal products. After analysing the provisions of an administrative nature, the author analyses the criminal law regulations regarding the violation of the provisions on the advertising of medicinal products. During the analysis, the author points out the shortcomings of Polish regulations and makes de lege ferenda postulates. In the final part of the study, the author makes a final assessment of the implementation of the Directive by the Polish legislator, as well as indicates an example of carelessness of the EU legislator.

Przedmiotem artykułu jest reklama produktów leczniczych w polskim prawie w świetle dyrektywy 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 6.11.2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi. Celem opracowania jest ocena sposobu implementacji tej dyrektywy w zakresie reklamy produktów leczniczych przez polskiego ustawodawcę. Autorka, stosując dogmatyczną metodę badawczą, dokonuje językowo-logicznej analizy poszczególnych przepisów polskiej ustawy – Prawo farmaceutyczne, odwołując się jednocześnie do relewantnych przepisów dyrektywy. Autorka przedstawia polskie uregulowania dotyczące zarówno reklamy kierowanej do publicznej wiadomości, jak i reklamy kierowanej do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi. Po przeanalizowaniu przepisów o charakterze administracyjnym autorka analizuje karnoprawne uregulowania dotyczące naruszenia przepisów o reklamie produktów leczniczych. Podczas analizy autorka wskazuje mankamenty polskich przepisów i zgłasza postulaty de lege ferenda. W końcowej części opracowania autorka dokonuje finalnej oceny implementacji dyrektywy przez polskiego ustawodawcę, jak również wskazuje przykład niestaranności unijnego prawodawcy.