New task of the President of the Office of Rail Transport — negotiating the draft of the local spatial management plan

The aim of this paper is to analyse the new task of the President of the Office of Rail Transport introduced by the Act of 30th August 2019 on supporting the development of telecommunication services and networks and certain other acts (Journal of Laws, item 1815). The aforementioned Act in Article 9 amends the Act on spatial planning and management. The amended Act on spatial planning and management obligates the appropriate body to negotiate with the President of the Office of Rail Transport the draft of the local spatial management plan if the manner of managing the land adjacent to a railway line of state significance or change of this manner can impact the safety of railway traffic (Art. 17, section 6 of the Act on public procurement law) as well as the decision on locating public purpose investment - in relation to the areas adjacent to a railway line of state significance (Art. 53, par. 4, section 9a of the Act on public procurement law). Pursuant to the wording of Art. 41, par. 2 and Art. 60, par. 1 of the Act on public procurement law the President of the Office of Rail Transport also negotiate: decisions on the conditions of development and drafts of voivodeship spatial management plan. In the article, the author proves that the President of the Office of Rail Transport, who is a regulatory body in the rail transport sector, has been assigned a task not related to the statutory scope of his activities.

Bibliografia/References

Beim, M. (2017). Uwarunkowania prawne niezależnych zarządców infrastruktury kolejowej w Niemczech. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 4(6), 33–48. https://doi.org/10.7172/2299-5749.IKAR.4.6.3

Będkowski-Kozioł, M., Gołąb, Ł. (2013). O dogmatyce prawa transportu kolejowego. Kilka uwag w dziesiątą rocznicę uchwalenia ustawy o transporcie kolejowym z 2003 r. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 4(2), 110–129.

Dopierała, F. (2013). Kompetencje Prezesa UTK a swoboda kształtowania umów pomiędzy zarządcą infrastruktury a przewoźnikiem. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 4(2), 54–72.

Dyl, K. (2015). Działania regulacyjne Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego w latach 2011–2014. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 1(4), 10–19.

Engelhardt, J. (2018). Czwarty pakiet kolejowy — zarządzanie infrastrukturą kolejową. Problemy Transportu i Logistyki, 1(41), 53–64.

Floriańczyk-Kardas, M. (2014). Decyzje Prezesa UTK zastępujące umowy o udostępnianiu infrastruktury kolejowej. Wyrok Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z r., XVII AmK 3/12. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 7(3), 127–132.

Frey, R. (2021). Odwołanie od decyzji Prezesa UTK. W: K. Flaga-Gieruszyńska, R. Fleszar, E. Marszałkowska-Kreś (red.) Dostęp do ochrony prawnej w postępowaniu cywilnym (429–444). Warszawa: C.H.Beck.

Gola, J. (2014). Prezes Urzędu Transportu Kolejowego — niezależny organ regulacyjny? Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, (368), 35–44.

Gołąb, Ł. (2009). Sektorowy organ regulacyjny w zakresie transportu kolejowego. Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego, (6), 19–32.

Gołąb, Ł. (2012). Kilka uwag o potrzebie zmian w sądowej kontroli decyzji i postanowień Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego. Kwartalnik Prawa Publicznego, (3), 39–55.

Goss, M. (2017). Charakter prawny zadań i kompetencji Prezesa UTK w obszarze interoperacyjności europejskiej sieci kolejowej ze szczególnym uwzględnieniem zezwoleń na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego zgodnego z TSI. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 4(6), 60–73. https://doi.org/10.7172/2299-5749.IKAR.4.6.5

Góra, I., Bartochowska-Jaśniewska, J. (2017). Regulacje dotyczące obiektów infrastruktury usługowej po nowelizacji ustawy o transporcie kolejowym z dnia 16 listopada 2016 r. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 4(6), 20–31. 10.7172/2299-5749.IKAR.4.6.2

Góra, I., Trochym, Ł. (2018). Hybrydowy charakter sądowej kontroli decyzji Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego w sprawach dotyczących zakazu stosowania bezprawnych praktyk naruszających zbiorowe interesy pasażerów w transporcie kolejowym. Wrocławskie Studia Sądowe, (2), 52–68.

Jarzeborzewski, G. (2006). Liberalizacja i deregulacja transportu w UE — oczekiwania i doświadczenia. Przegląd Komunikacyjny, (11), 6–9.

Liberadzki, B. (2007). Koncepcja liberalizacji transportu. W: B. Liberadzki (red.) Liberalizacja i deregulacja transportu w Unii Europejskiej. Oczekiwania i doświadczenia (39–46). Warszawa–Poznań: Instytut Logistyki i Magazynowania.

Lissoń, P. (2009). Formy oraz instrumenty prawne działania organu regulacyjnego na przykładzie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. W: B. Popowska, K. Kokocińska (red.), Instrumenty i formy prawne działania administracji gospodarczej (323–352). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Mężyk, A. (2003). Liberalizacja rynku regionalnych przewozów kolejowych. W: G. Dydkowski, R. Tomanek (red.), Liberalizacja transportu w warunkach transformacji gospodarczej (149–156). Katowice: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach.

Miaskowski, J. (2012). Prezes Urzędu Transportu Kolejowego. W: B. Szmulik, K. Miaskowska-Daszkiewicz (red). Administracja Publiczna. Tom 1. Ustrój administracji państwowej centralnej. Komentarz (1124–1138). Warszawa: C.H.Beck.

Miecznikowski, S., Tłoczyński, D., Wołek, M. (2007). Gospodarowanie w transporcie kolejowym (98–121). Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Gdańskiego.

Ostapowicz, B. (2012). Liberalizacja Polityki Transportowej Unii Europejskiej. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, (27), 76–99.

Pieriegud, J. (2015). Rola i funkcje regulatorów w transporcie kolejowym. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 1(4), 69–89.

Strzępek, Ł. (2013). Kilka uwag na temat szczególnych zasad lokalizowania inwestycji telekomunikacyjnych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przegląd Prawa Publicznego, (5), 41–51.

Wiktorowska, A. (2013). Prezes Urzędu Transportu Kolejowego — zagadnienia administracyjnoprawne (17–28). Warszawa: LEX.