Celem artykułu jest analiza współzależności między zasadą lojalnej współpracy państw członkowskich Unii Europejskiej a zaświadczeniem A1. Autor w pierwszej kolejności analizuje założenia teoretyczne stawiane zaświadczeniu A1, szczególnie w kontekście tytułowej zasady. Przedmiotowy dokument jest bowiem nie tylko gwarantem swobód traktatowych, lecz także przejawem zaufania pomiędzy państwami członkowskimi. Następnie autor stawia pytania i rozważa liczne wątpliwości dotyczące kwestii zaufania pomiędzy państwami członkowskimi, granic tego zaufania i ewentualnych środków kontroli, szczególnie w kontekście nadużycia swobód traktatowych.