Split akcji, czyli obniżenie wartości nominalnej akcji przy zachowaniu dotychczasowej wysokości kapitału zakładowego, to jedna z praktyk stosowanych przez emitentów, głównie publicznych. Choć sam split wywiera skutki przede wszystkim w sferze ekonomicznej, poprzedzony jest odpowiednią procedurą wynikającą z przepisów prawa. Złożoność procedury zależy od statusu emitenta. W sferze korporacyjnej jedynym działaniem, jakie należy podjąć celem przeprowadzenia splitu akcji, jest uchwalenie zmian w statucie, poprzedzone uzyskaniem zgody odpowiednich organów spółki. Jednak im ściślej uregulowana jest branża, w której działa dany podmiot, tym większa jest liczba regulacji sektorowych potencjalnie oddziałujących na split akcji. Jako podmioty o szczególnym statusie wskazać należy banki oraz spółki publiczne, w których split akcji powinien zostać poprzedzony analizą prawa bankowego, ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawy o ofercie publicznej. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, z jakimi ograniczeniami w zakresie splitu akcji wiąże się status emitenta jako banku oraz spółki publicznej, a także ocena, czy obecne ramy prawne są wystarczające.