Przedmiotem artykułu jest analiza art. 129 pr.upadł. regulującego bezskuteczność wobec masy upadłości w określonych tam przypadkach wynagrodzenia zarządzającego lub nadzorującego. Artykuł stawia m.in. tezę, że art. 129 pr.upadł., w odróżnieniu od art. 185 ust. 4 pr.upadł., dotyczy wyłącznie wynagrodzenia umówionego lub przyznanego przed ogłoszeniem upadłości, przy czym w art. 129 ust. 1 zd. 1 pr.upadł. chodzi o wynagrodzenie za okres przed ogłoszeniem upadłości, awart. 129 ust. 1 zd. 2 pr.upadł. za okres od dnia ogłoszenia upadłości (ale umówione lub przyznane przed dniem ogłoszenia upadłości). W tym sensie zależnie od tych dwóch kryteriów (okres świadczenia zarządzania lub nadzoru względem dnia ogłoszenia upadłości i w drugiej kolejności – w przypadku świadczenia zarządzania lub nadzoru od dnia ogłoszenia upadłości – moment przyznania wynagrodzenia względem dnia ogłoszenia upadłości) do wynagrodzenia zarządzającego lub nadzorującego mogą w różnych sytuacjach znaleźć zastosowanie trzy różne przepisy, a nawet więcej. Art. 129 ust. 1 zd. 1 pr.upadł. nie wyklucza bowiem zastosowania do takiego wynagrodzenia art. 127 czy art. 128 pr.upadł. Celem art. 129 pr.upadł. nie jest w każdym razie sankcjonowanie czynności dokonywanych na szkodę masy upadłości, ale sprawiedliwe rozłożenie kosztów ekonomicznych upadłości z uwzględnieniem istotnych interesariuszy, jakimi są we współczesnych czasach także zarządzający i nadzorujący upadłego. Takie stanowisko wpływa na rozwiązanie szeregu wątpliwości interpretacyjnych wynikających z brzmienia przepisów.