Celem artykułu jest wskazanie uwarunkowań powodujących, że ścisła regulacja cen na rynku ciepła jest niezbędna dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania tego rynku, oraz konsekwencji takiej regulacji. Kształt regulacji na rynku ciepła został scharakteryzowany jako wynik podstawowych cech rynku ciepła i jego odrębności od innych sektorów rynku energii. Ścisła regulacja sektora ciepłowniczego wynika z obiektywnej konieczności zagwarantowania poziomu równowagi pomiędzy uczestnikami rynku i specyfiki sektora ciepłowniczego. Autor wskazuje na swoisty paradoks rynku ciepła systemowego, zgodnie z którym ewentualny rozwój konkurencji na rynku energii cieplnej mógłby przynieść skutki odwrotne do zamierzonych. Mógłby bowiem prowadzić do nieefektywnego alokowania kapitału przez uczestników rynku, w tym zwłaszcza do nadmiernej rozbudowy mocy wytwórczych w zakresie, w jakim moc ta w rzeczywistości nie może być wykorzystana na potrzeby odbiorców. To zaś nieuchronnie prowadziłoby do wzrostu kosztów ponoszonych przez odbiorców ciepła na danym rynku lub mogłoby zagrażać rentowności przedsiębiorstwa ciepłowniczego, a więc i bezpieczeństwu energetycznemu odbiorców.