Konstrukcja przejęcia majątku spółki przez wspólnika albo akcjonariusza została przewidziana expressis verbis w dwóch przypadkach. Po pierwsze, możliwość taką reguluje art. 66 k.s.h. dotyczący prawa do przejęcia majątku spółki jawnej przez jej wspólnika, jeżeli w spółce składającej się z dwóch wspólników po stronie jednego z nich zaistnieje powód rozwiązania spółki. Przepis ten znajdzie odpowiednie zastosowanie do spółki partnerskiej i spółki komandytowej (art. 89, 103 k.s.h.) oraz ewentualnie do spółki komandytowo-akcyjnej (art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h.). Po drugie, konstrukcję taką wprowadził na gruncie spółek kapitałowych art. 300122 k.s.h. dotyczący prostej spółki akcyjnej przewidujący możliwość przejęcia majątku spółki w razie zajścia przyczyny jej rozwiązania przez oznaczonego akcjonariusza na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, o ile sąd rejestrowy zezwoli na takie przejęcie. Przejęcie majątku spółki może, choć nie musi, spowodować kontynuowanie przez wspólnika albo akcjonariusza prowadzonej dotychczas przez spółkę działalności bądź wykorzystanie przejętej masy majątkowej do rozwinięcia innego rodzaju działalności gospodarczej. W takim przypadku może więc dojść do specyficznego „przekształcenia” spółki handlowej w przedsiębiorcę jednoosobowego. Celem artykułu jest analiza ukształtowanych normatywnie konstrukcji przejęcia majątku spółki przez wspólnika w spółce jawnej oraz przez akcjonariusza w prostej spółce akcyjnej oraz wskazanie występujących między nimi podobieństw i różnic, a tym samym wykazanie istnienia dwóch mechanizmów umożliwiających „przekształcenie” spółki w przedsiębiorcę jednoosobowego.