Celem tego artykułu jest analiza skutków prawnych zastrzeżenia własności w przypadku zawodowej odsprzedaży oryginalnego egzemplarza utworu. Poniższe rozważania zmierzają w szczególności do ustalenia, czy zastrzeżenie własności oddziałuje na moment, w którym powstaje roszczenie twórcy o zapłatę wynagrodzenia. Artykuł bada także skuteczność rozszerzonego zastrzeżenia własności, tj. postanowienia, na mocy którego kupujący musi zapłacić nie tylko cenę, lecz także inne opłaty w celu nabycia własności. Postanowienie to, uważane w literaturze za kontrowersyjne, jest często zastrzegane przez domy aukcyjne, których regulaminy wymagają, by kupujący zapłacił opłatę aukcyjną w celu przeniesienia własności oryginalnego egzemplarza utworu. To może z kolei budzić istotne wątpliwości, gdyż kupującym jest zazwyczaj konsument. Rozważania zawarte w artykule uwzględniają postanowienia wzorców umownych używanych przez największe domy aukcyjne w Polsce. Artykuł omawia także główne stanowiska prezentowane w literaturze niemieckiej.

Celem niniejszego artykuł jest zbadanie sprzeczności  z prawem jako przesłanki odpowiedzialności członka  zarządu za szkodę wyrządzoną spółce. Głównym punktem  odniesienia dla tych rozważań jest orzecznictwo,  w którym wymaga się wskazania przez spółkę „konkretnego”  przepisu naruszonego przez członka zarządu.  W artykule wywodzi się, że takie ujęcie budzi istotne  trudności teoretyczne i praktyczne związane z dokładnym  określeniem prawidłowego zachowania członka  zarządu. Jednocześnie z analizy wynika, że orzeczenia  najczęściej odnoszą się do powyższego wymogu w szczególnym  kontekście, tj. w sprawach dotyczących naprawienia  szkody wyrządzonej spółce przez niestaranne zachowanie  członka zarządu. W konkluzji artykuł kwestionuje  zasadność omawianego wymogu.