Artykuł poświęcony jest roli oddziału przedsiębiorcy zagranicznego jako łącznika, który służy do wskazania jurysdykcji krajowej szczególnej oraz ustalenia prawa właściwego w sprawie. Autorzy analizują w szczególności pojęcie „filii, agencji lub innego oddziału” na tle unijnego rozporządzenia Bruksela I bis i jego wykładni w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wyjaśniono, że pojęcie to rozumiane jest przez Trybunał w sposób funkcjonalny jako „przedłużenie” działalności jednostki macierzystej stanowiące „pozór trwałości”. Omówiono także analogiczną podstawę jurysdykcji przewidzianą w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. Autorzy przeanalizowali także rolę łącznika ubocznego miejsca prowadzenia działalności dla wskazania prawa właściwego dla umowy na podstawie miarodajnych w tym zakresie norm kolizyjnych, tj. ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym z 1965 r., konwencji rzymskiej z 1980 r. oraz rozporządzenia Rzym I. Zainteresowaniem objęto w szczególności kwestię związku, jaki powinna wykazywać umowa z działalnością ubocznego miejsca prowadzenia działalności (filii, agencji lub innego oddziału).