Kierunki unijnej polityki klimatycznej wymuszają rozwój energetyki opartej na źródłach odnawialnych. Odpowiedzią na wyzwania w zakresie redukcji paliw kopalnych jest rozwój energetyki rozproszonej. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na trzy kluczowe pytania: Czy aktualny stan prawny stwarza wystarczające warunki do rozwoju energetyki rozproszonej w Polsce? Czy istnieją bariery ograniczające rozwój energetyki rozproszonej? Czy forma spółdzielni energetycznej i klastra są adekwatne do rozwoju energetyki rozproszonej? Punktem wyjścia była krytyczna analiza aktów prawnych oraz literatury przedmiotu. Uzyskane wyniki skonfrontowano z wywiadami przeprowadzonymi w spółdzielniach energetycznych oraz badaniami ankietowymi przeprowadzonymi w dolnośląskich gminach. Przeprowadzona analiza wykazała, że nadal istnieją bariery ograniczające rozwój energetyki rozproszonej. W opracowaniu sformułowano wnioski de lege ferenda wskazujące pożądane kierunki zmian mających na celu rozwój energetyki rozproszonej w Polsce.