Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego nr 01/2015

PRZEGLĄD USTAWODAWSTWA GOSPODARCZEGO 01/2015

 

PLIK PDF DO POBRANIA  

 

Spis treści

 

Justyna Bazylińska-Nagler, Uniwersytet Wrocławski

 

Transgraniczne usługi zdrowotne w unijnym i polskim porządku prawnym

 

Cross-border medical healthcare in European Union and Polish law

 

Streszczenie:

 

Trwające prace nad implementacją do polskiego porządku prawnego dyrektywy w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej stwarzają doskonałą okazję do dyskusji o ochronie zdrowia w Unii Europejskiej. Na tym interesującym polu do rozważań wyrastają niełatwe pytania dotyczące zakresu swobody państw członkowskich w organizowaniu i w definiowaniu swoich systemów ochrony zdrowia oraz samego prawa pacjenta do refundowanej, transgranicznej opieki zdrowotnej, które jak wiadomo jest mocno oparte na fundamentalnych swobodach rynku wewnętrznego. Zestawienie uregulowań dyrektywy - inspirowanych orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE w dziedzinie usług medycznych - z propozycjami legislacyjnymi polskiego prawodawcy uwypukla rozbieżność ich celów i sprzeczność interesów. Terminowa i w pełni realizująca cele dyrektywy implementacja przyczyniłaby się do pozyskania znacznych środków finansowych za świadczenia opieki zdrowotnej, z których korzystaliby pacjenci zagraniczni. Pomimo, iż tzw. turystyka medyczna uznawana jest za jeden z najbardziej obiecujących obszarów naszej gospodarki działania polskiego prawodawcy wskazują na dążenie do realizacji innego celu, którym jest ograniczenie finansowania kosztów leczenia za granicą polskich pacjentów. Stąd w podrozdziale poświęconym korzyściom i kosztom dostosowania polskich przepisów do wymogów unijnych pojawiły się liczne uwagi krytyczne wypływające z poczucia niewykorzystanej szansy jaką była dla polskiej służby zdrowia i gospodarki dyrektywa o transgranicznej opiece zdrowotnej.

 

Słowa kluczowe: kompetencje państw członkowskich i UE w dziedzinie ochrony zdrowia, swoboda świadczenia usług, dyrektywa o transgranicznej opiece zdrowotnej, prawa pacjentów, implementacja dyrektywy.

 

Summary:

 

Discussion on the health protection in EU is always of the moment, especially now in Poland when the legislative work on the law implementing Directive on the application of patients’ rights in cross-border healthcare is in progress. The aim of this study is to face several challenging questions considering exclusive Member States’ competence to regulate labour and social security law as guaranteed in the Treaty Article 168 and ECJ’s consistent line of rulings saying that individuals and institutions providing benefits, rendering and buying medical services are beneficiaries of the economic basic freedoms, therefore they participate in the free movements of goods and services under Article 34 and Article 56 of the Treaty. The new Directive is to clarify the system of the free movement of patients in EU that was created primarily on the basis of internal market law, through the free provision of services, not on the mere competence of the EU in public health. The directive confirms and codifies the case law rules for reimbursement of expenses incurred by an insured person receiving medical care outside their country of affiliation. Polish legislative proposals seem to be far away from the major idea of the directive – namely – to enhance the cross-border medical services at the same time generating substantial income for medical service providers and widely speaking – for state’s economy. Rendering medical services is considered to be one of the most dynamic sectors of Polish economy, however, for economical reasons the new laws implementing EU directive are oriented to curb Polish patients from travelling abroad to benefit from cross-border medical help and to have their medical expenses reimbursed.

 

Key words: Member States’ & EU’s competence in healthcare, freedom to provide services, patient mobility Directive, patients’ rights, directive implementation.

 

Anna Hołda-Wydrzyńska, Uniwersytet Śląski

 

Protokół pokontrolny w świetle ustawy o swobodzie działalności gospodarczej

 

Post-inspection report under the Act on Freedom of Economic Activity

 

Streszczenie:

 

Przedmiot artykułu stanowi omówienie znaczenia protokołu pokontrolnego w procesie zakończenia czynności kontrolnych przeprowadzanych u przedsiębiorcy. W artykule przedstawione zostały przede wszystkim zagadnienia dotyczące treści protokołu, zastrzeżeń pokontrolnych, terminu sporządzenia oraz doręczenia protokołu kontrolowanemu przedsiębiorcy. Przeprowadzone w tym artykule rozważania, uwzględniające rolę ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz postulat szerokiego ujmowania procedury kontrolnej, mają swoje przełożenie na konkretne oczekiwania co do zmiany przepisów dotyczących kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy przyjętych w rozdziale V.

 

Słowa kluczowe: protokół pokontrolny, kontrola, zastrzeżenia pokontrolne.

 

Summary:

 

The subject of this article is discussion on the importance of inspection protocol in the process of completion of the controlling operations carried out on the trader. In the article presents issues concerning the contents of the report, reservations, date of draw up and delivery of audit service inspection protocol for the controlled entrepreneur. Bearing in mind the role of the Act on Freedom of Economic Activity and demand for a broad recognition of the examination procedure, the analysis carried out in this article, refer to specific expectations to changes in the provisions relating to the control of business entrepreneurs adopted in Chapter V.

 

Key words: post-inspection report, control, objections to protocol.

 

Igor B. Nestoruk, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

 

Nazwy prawnie zastrzeżone w działalności prowadzonej na rynku finansowym – z problematyki ochrony oznaczeń przedsiębiorstwa (cz. 1)

 

Specific designations in the financial sector – remarks on the legal protection of business names (part 1)

 

Streszczenie:

 

Przedmiotem zastrzeżeń nazewniczych na gruncie krajowych regulacji z zakresu prawa rynku finansowego de lege lata pozostaje blisko 30 oznaczeń rodzajowych. Oczywiście jest to grupa zróżnicowana. Elementem spajającym poszczególne regulacje jest niewątpliwie fakt ich przynależności do szeroko rozumianej sfery działalności gospodarczej na rynku finansowym. W tym obszarze należy umieścić przede wszystkim akty prawne obowiązujące w sektorze bankowym oraz sektorze kas spółdzielczych, na rynku kapitałowym, rynku usług płatniczych, rynku ubezpieczeń oraz odnoszące się do kapitałowego systemu emerytalnego.

 

W konsekwencji przedmiotem analizy uczyniono takie oznaczenia jak „bank” i „kasa”, „giełda towarowa”, „giełda instrumentów finansowych” oraz „giełda papierów wartościowych”, „fundusz inwestycyjny” oraz „towarzystwo funduszy inwestycyjnych”, a także nazwy zastrzeżone w ramach świadczenia usług płatniczych (np. „instytucja płatnicza”, „biuro usług płatniczych”). Tworzące je przepisy dotyczą specyficznego sektora usług oferowanych przez profesjonalne podmioty podlegające ustawowym reżimom regulacyjnym.

 

Słowa kluczowe: prawo, oznaczenia przedsiębiorstwa, sektor finansowy.

 

Summary:

 

De lege lata there are almost 30 generic names subject to statutory protection in the Polish financial market law. Evidently this group of designations is highly differentiated. What ties them all together is their closest affinity with economic activity of entrepreneurs pursued on the financial market. The respective regulatory scheme covers legislation in the banking sector (including co-operative savings and credit unions), capital market, payment services, insurance sector and pension system.

 

This paper includes the analysis of the following designations: „bank” (ang. bank) and „kasa” (ang. union), „giełda towarowa” (ang. commodity exchange), „giełda instrumentów finansowych” (ang. financial instruments exchange) and „giełda papierów wartościowych” (ang. securities exchange), „fundusz inwestycyjny” (ang. investment fund) and „towarzystwo funduszy inwestycyjnych” (ang. investment fund company), as well as specific designations in the payment services sector, e.g. „instytucja płatnicza” (ang. payment institution) or „biuro usług płatniczych” (ang. payment services bureau).

 

Key words: law, business names, financial sector.

 

Tomasz Brzezicki, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Jacek Wantoch-Rekowski, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

 

O możliwości wyeliminowania z obrotu prawnego interpretacji składkowych

 

Possibility of setting aside interpretation of regulations concerning social insurance premiums

 

Streszczenie:

 

W publikacji dokonano analizy problemu trwałości orzeczeń w zakresie interpretacji przepisów dotyczących składek na ubezpieczenia społeczne. Wskazano na prawne formy funkcjonowania interpretacji składkowych i możliwości wyeliminowania wadliwych interpretacji z obrotu prawnego.

 

Słowa kluczowe: decyzje – interpretacje składkowe

 

Summary:

 

This article presents an analysis of presumption of unreviewability of interpretations of regulations concerning social insurance premiums. The article presents forms in which interpretations regulations concerning social insurance premiums exist in the legal system and possibilities of challenging unlawful interpretations in order to set them aside.

 

Key words: decisions – interpretations of regulations concerning social insurance premiums.

 

Z praktyki gospodarczej

 

Tomasz Szczurowski, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego

 

Legitymacja wierzyciela hipotecznego do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości właściciela nieruchomości

 

Legitimacy of the mortgagee to apply for bankruptcy property owner

 

Streszczenie:

 

Artykuł dotyczy problematyki interpretacji art. 20 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego, zgodnie z którym wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć dłużnik oraz każdy z jego wierzycieli. W powyższym kontekście jawi się pytanie o legitymację wierzyciela hipotecznego, który nie jest wierzycielem osobistym podmiotu, a którego dotyczy wniosek.

 

Omawiając powyższe zagadnienie autor w pierwszej kolejności zwrócił uwagę na uchwałę Sądu Najwyższego z 6 czerwca 2014 r., w której opowiedziano się za uznaniem legitymacji czynnej tego podmiotu. Niemniej autor wobec powyższego orzeczenia zgłosił kilka zastrzeżeń, wskazując na jego dyskusyjność. W podsumowaniu autor odniósł się również w zakresie tematyki artykułu do projektu nowego Prawa restrukturyzacyjnego.

 

Słowa kluczowe: hipoteka, upadłość, dłużnik osobisty.

 

Summary:

 

The article deals with the problem of interpretation of article 20.1 of the Bankruptcy and Reorganisation Law. Art. 20.1 regulates the petition to declare bankruptcy may be filed by the debtor or by any of his creditors. It is not clear if the petition can be filed by creditors whose claims secured by a mortgage but the bankrupt is not a personal debtor. The author presents a judgemenet of Supreme Court dated 6.6.2014. The Supreme Court ruled that this type of creditor may file for declare bankruptcy of not a personal debtor.

 

To sum up the author underlines that the judgment includes same mistakes. He suggest that creditor may demand for declare bankruptcy just their personal debtor.

 

Key words: mortgage, declare bankruptcy, personal Debor.

 

 

 

W najbliższym numerze:

 

Małgorzata Burzyńska, Akademia Leona Koźmińskiego

 

Regulacje ostrożnościowe a kryzys finansowy – agencje ratingowe

 

Prudential regulation against financial crisis – credit agencies

 

Streszczenie:

 

Artykuł omawia ramy prawne działalności agencji ratingowych jako jedną z przyczyn kryzysu na rynku finansowym oraz reformę regulacji w tym zakresie jako odpowiedzi na kryzys. Agencje ratingowe, w kontekście kryzysu finansowego, wskazane były wielokrotnie przez gremia wspólnotowe, ośrodki naukowe i publicystykę jako instytucje, które przyczyniły się do powstania sytuacji patologicznej w działalności banków i firm inwestycyjnych, głównie przez tworzenie zachęt do podejmowania nadmiernego ryzyka, działanie w warunkach konfliktu interesów, nietrafne prognozy. Podkreślano wielokrotnie, że poważnym błędem organów publicznych było dopuszczenie do funkcjonowania na rynku globalnym przedsiębiorstw wywierających znaczący wpływ na strategię inwestycyjną instytucji finansowych, pozostających poza jakimkolwiek nadzorem ostrożnościowym.

 

Poważne nieprawidłowości w działalności agencji ratingowych w połączeniu z brakiem nadzoru nad ich działalnością oraz brakiem środków prawnych przeciwdziałających zaobserwowanym patologiom doprowadziły do kryzysu angażującego w rezultacie poważne środki publiczne w celu ratowania gospodarki. W latach 2009 – 2013 podjęto w Unii Europejskiej reformę prawa regulującego działalność agencji ratingowych. Zmiany miały objąć zwiększenie przejrzystości sposobu prowadzenia działalności przez agencje, w tym struktur i powiązań korporacyjnych, metodologii nadawania ocen, objęcie agencji ratingowych nadzorem i zapewnienie konkurencyjności na rynku usług ratingowych. W artykule poddaję analizie krytycznej wprowadzone zmiany pod względem ich spójności, skuteczności i prawdopodobieństwa osiągnięcia zakładanych celów.

 

Słowa kluczowe: kryzys finansowy, agencje ratingowe, oceny ratingowe, Europejski Nadzór Bankowy, regulacje ostrożnościowe.

 

Summary:

 

Article concerns regulatory framework for rating agencies commonly considered as a trigger for financial crisis and reform of legislation aming at addressing that problem. Financial crisis has been analysed many times after crises became a fact. Credit agencies have been pointed out by European Union gremia, academic and public media as contributing much to the malfunctioning of credit institution and investment frms, encouraging excessive risk, providing their ratings to banks despite conflicts of intersts, missassesments, lack of knowledge and responsibility. It has been highlited that authorities made substantial mistake allowing three entrpreneurs to influence investment strategy of financial institutions active on global market beyond any prudential supervision. Substantial problems with functioning credit agecies as well as lack of supervision and surpervisory measures against irresponsible or fraudulent functioning of credit agencies resulted with financial crisis. It resulted with engaging public resouces to support global economy. Between 2009 – 2013 EU public institutiones took up three staged reform of a legal framework for cradit agencies. Main changes were aiming at transparency of their funcioning including corporate liasons and conflicts of inerests, methodology, supervising credit agencies and promoting competitivnes on the rating market. In the article I analyze aforementioned changes of law from the point of view of their consistency, effectiveness and efficiency.

 

Key words: financial crisis, rating agencies, ratings, European Banking Authority, prudential regulations.

 

 

Nowelizacja ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów

 

W specjalnym dodatku mówiono i oceniono nowe przepisy wprowadzone do polskiego prawa antymonopolowego w wyniku nowelizacji z dnia 10 czerwca 2014 r. (ustawa z dn. 10.06.2014 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy Kodeks postępowania cywilnego - DzU 2014, poz. 945).

 

Wejściu w życie ustawy nowelizującej towarzyszyła żywa dyskusja w ramach konsultacji społecznych. Niestety z ubolewaniem musimy przyznać, że nie uwzględniono istotnych uwag zgłaszanych do projektu ustawy. Natomiast niektóre z wprowadzonych zmian są niepełne, niezrozumiałe, czy też niejasny jest ich stosunek do innych przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów