Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego nr 08/2015

PRZEGLĄD USTAWODAWSTWA GOSPODARCZEGO 08/2015

 

PLIK PDF DO POBRANIA

 

Spis treści

 

Aleksander Maziarz, Akademia Leona Koźmińskiego

 

Zasady ustalania rekompensaty z tytułu świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym

 

The rules for determining compensation for providing services of general economic interest

 

Streszczenie:

 

Celem artykułu jest przeanalizowanie zasad ustalania wysokości rekompensat przedsiębiorstwom świadczącym usługi w ogólnym interesie gospodarczym. Ustalenie granic, w jakich państwa członkowskie mogą przyznawać rekompensaty pozwala na ocenę czy stanowią one niedozwoloną pomoc publiczną. Stąd zasadnym jest ustanowienie takich reguł ustalania rekompensat aby były one przejrzyste oraz nie uprzywilejowały przedsiębiorstw świadczących usługi w ogólnym interesie gospodarczym względem innych uczestników rynku. Artykuł dokonuje oceny przyjętych przez Komisję Europejską rozwiązań w świetle wymogów ustanowionych przez orzeczenie Altmark oraz poglądów doktryny i orzecznictwa sądów unijnych.

 

Słowa kluczowe: pomoc publiczna, usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym, konkurencja

 

Summary:

 

The aim of this article is to analyze rules for determining the amount of compensation for companies providing services of general economic interest. Determining the limits within which Member States may grant compensation allows to assess whether they constitute State aid. Hence, it is appropriate to determine such rules of the compensation that are transparent and do not favour companies providing services in general economic interest in relation to other market participants. Article assesses solutions adopted by the European Commission in the light of the requirements laid down by the Altmark judgment and views of the doctrine and jurisprudence of the EU courts.

 

Key words: state aid, services of general economic interest, competition.

 

Marzena Aftyka, Uniwersytet Szczeciński

 

Jednolite i ciągłe naruszenie w świetle unijnego prawa konkurencji

 

Single and continuous infringement in the light of EU competition law

 

Streszczenie:

 

Niniejszy artykuł omawia zagadnienie jednolitego i ciągłego naruszenia art. 101 ust. 1 TFUE w świetle unijnego prawa konkurencji. Pojęcie to po raz pierwszy pojawiło się w sprawie Polypropylene, w której zdefiniowano je jako parę różnych porozumień lub praktyk uzgodnionych, stanowiących część wspólnego planu mającego na celu zakłócenie lub ograniczenie konkurencji. Konsekwencją stwierdzenia jednolitego i ciągłego naruszenia, w odróżnieniu od kilku osobnych, jest to, że pięcioletni okres przedawnienia nie będzie miał zastosowania do niektórych „dawnych” naruszeń, ponieważ wszystkie one będą stanowić jedno, jednolite i ciągłe naruszenie. Od czasu wydania decyzji w sprawie Polypropylene, koncepcja jednolitego i ciągłego naruszenia ewoluowała i obecnie wydaje się obejmować antykonkurencyjne zachowania, które miały miejsce na różnych rynkach produktowych. W konsekwencji, zaobserwować można toczącą się w doktrynie dyskusję dotyczącą tego, czy rozszerzenie definicji wspomnianego naruszenia jest prawnie uzasadnione. Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie dyskusyjnych kwestii związanych z koncepcją jednolitego i ciągłego naruszenia, w szczególności w oparciu o najnowsze orzecznictwo unijne.

 

Słowa kluczowe: unijne prawo konkurencji, art. 101 ust. 1 TFUE, jednolite i ciągłe naruszenie.

 

Summary:

 

This article examines the notion of a single and continuous infringement of Art. 101 para. 1 TFEU in EU competition law. The concept was first introduced in the Polypropylene decision in which it was defined as constituting several agreements or concerted practices which form part of a common plan to distort or restrict competition. Consequently, a finding of a single, continuous infringement means that a five-year limitation period for imposing penalties may not apply to certain 'past' infringements because they all amount to one, long-lasting and continuous infringement. Since the Polypropylene decision, the meaning of a single and continuous infringement has evolved and seems to also include anti-competiitive activities which took place in separate product markets. As a result, there has been an ongoing academic debate as to whether this tendency can be legally justified. The aim of this article is to look more closely at the controvesial issues surrounding the concept of a single continuous infringement, particularly in the light of the recent case law developments.

 

Key words: EU competition law, art. 101 ust. 1 TFEU, single continuous infringement.

 

Anna Rogacka-Łukasik, Wyższa Szkoła Humanitas w Sosnowcu

 

Zakres zastosowania ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

 

Scope of application of the Act of 30 May 2014 on consumer rights

 

Streszczenie:

 

Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie zakresu podmiotowego i przedmiotowego nowej Ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, obowiązującej w polskim porządku prawnym od 25 grudnia 2014 r., która stanowi transpozycję dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 listopada 2011r. w sprawie praw konsumentów.

 

Zakres podmiotowy nowej ustawy o prawach konsumenta, wyznacza relacja przedsiębiorca - konsument, co spowodowało, iż w pierwszej kolejności przeanalizowano nowe brzmienie pojęcia „konsument”, jak również, w sytuacji braku definicji „przedsiębiorcy” na gruncie omawianej ustawy, sięgnięto i przedstawiono regulację art. 43¹ Kodeksu cywilnego. Przechodząc do przedstawienia zakresu przedmiotowego Nowej ustawy o prawach konsumenta, wskazano umowy typowe zawierane między przedsiębiorcą a konsumentem, czyli zawierane w lokalu przedsiębiorstwa, jak również przedstawiono umowy zawierane w nietypowych okolicznościach, do których zalicza się umowy zawierane na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa. W dalszej części publikacji przedstawiono ograniczenia zakresu przedmiotowego, gdyż decydują one o faktycznym zakresie zastosowania Nowej ustawy o prawach konsumenta.

 

Słowa kluczowe: konsument, przedsiębiorca, umowa zawierana on odległość, umowa poza lokalem przedsiębiorstwa.

 

Summary:

 

The aim of this publication is to present the subjective and material scope of the new Act of 30 May 2014 on consumer rights, which has been valid in Polish law since 25 December 2014. It is also the transposition of the Directive of the European Parliament and of the Council 2011/83 / EU of 25 November 2011 on consumer rights.

 

The subjective scope of the new Act on consumer rights is determined by the relation entrepreneur - consumer, which caused that the concept of the new version of the term 'consumer' was analysed as the first one, as well as, in the absence of a definition of term 'entrepreneur' on the basis of the discussed Act, the regulation of Article 43¹ of the Civil Code has been reached and presented. Moving on, to present the subjective scope of the New Act on Consumer Rights, the typical contracts between the entrepreneur and the consumer were noted, i.e. entered in the company’s premises, as well as the contracts that were dealt
in unusual circumstances, which include distance contracts and off-premises contracts. The following part of this publication presents a limitation on the material scope, as this determines the actual scope of the New Law on consumer rights’ application.

 

Key words: konsumer, entrepreneur, distance contract, off-premises contract.

 

KONSULTACJE

 

Bartosz Drzymała, Uniwersytet Jagielloński

 

Charakter prawny decyzji o przeniesieniu uprawnień do wykonywania działalności transportu drogowego rzeczy w przypadku przekształcenia przedsiębiorcy

 

Legal character of the decision on transfer of rights to perform activity within the scope of road transport of goods in case of transformation of the entrepreneur

 

Streszczenie:

 

Artykuł stanowi próbę rozstrzygnięcia problemu, czy w przypadku przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie transportu drogowego rzeczy, decyzja właściwego organu o przeniesieniu uprawnień z przedsiębiorcy przekształcanego na przedsiębiorcę przekształconego, ma charakter deklaratoryjny czy konstytutywny. Praktyczna waga powyższego problemu jest znacząca, ponieważ przyjęcie konstytutywnego charakteru powyższej decyzji oznaczałoby, że dotychczasowe uprawnienia przedsiębiorcy wygasają z chwilą przekształcenia, a działalność transportowa musi zostać zawieszona do czasu uzyskania ostatecznej decyzji o przeniesieniu uprawnień przez przedsiębiorcę przekształconego. Z drugiej strony, ustalenie jej deklaratoryjnego charakteru prowadziłoby do wniosku, że przedsiębiorca transportowy może bez przeszkód kontynuować swoją działalność w sposób ciągły po dniu przekształcenia.

 

Artykuł zawiera analizę rozwiązań dotyczących zasady kontynuacji praw i obowiązków administracyjnoprawnych na gruncie Kodeksu spółek handlowych, szczególne regulacje ustawy o transporcie drogowym, a także wskazuje na poglądy orzecznictwa i doktryny w tym zakresie. Następnie autor przedstawia własne stanowisko w omawianej kwestii.

 

Słowa kluczowe: transport drogowy, zasada kontynuacji, przenoszenie uprawnień administracyjnoprawnych, przedsiębiorca transportowy.

 

Summary:

 

The article constitutes an attempt to solve a problem whether in case of transformation of the entrepreneur who conducts a business activity within the scope of a road transport of goods, the decision of the competent organ on transfer of rights to the transformed entrepreneur is constitutive or declaratory. The practical significance of the abovementioned problem is considerable. If the subjective decision has a constitutive character, it would mean that the previous rights of the entrepreneur expire upon the transformation day and the transport activity should be suspended until the transformed entrepreneur obtains a final decision on transfer of these rights. On the other hand, if the declaratory character of the subjective decision is acknowledged, it would lead to a conclusion that the transport entrepreneur may continue its activity without any obstacles after the transformation day.

 

The article contains the analysis of the principle of continuation of administrative rights and obligations pursuant to the Commercial Companies Code, pays attention to special regulations of the Act on Road Transport as well as indicates opinions of jurisprudence and doctrine within that scope. Then the author presents his own standpoint in respect of the discussed issue.

 

Key words: road transport, continuation principle, transfer of admnistrative rights, transport entrepreneur.

 

Prawo własności intelektualnej

 

Dorota Sokołowska, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu

 

Opinia prawna z dnia 22 stycznia 2015 r. sporządzona dla Stowarzyszenia Autorów ZAiKS w sprawie: skargi konstytucyjnej z dnia 20 listopada 2014 r. (SK 32/14) w przedmiocie niezgodności z Konstytucją art. 79 ust. 1 lit. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r.

 

 

 

W najbliższym numerze:

 

Mateusz Żaba, Uniwersytet Śląski

 

Zgoda na zbycie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w prawie słowackim i ukraińskim na tle polskiego Kodeksu spółek handlowych

 

Share-sell approval in limited liability company under Slovak and Ukrainian law with respect to Polish Commercial Companies Code

 

Streszczenie:

 

W artykule analizie została poddana jedna z form ograniczenia obrotu udziałami, jaką jest konieczność uzyskania zgody spółki na zbycie udziałów. Analiza została dokonana w oparciu o przyjęte konstrukcje ograniczania rozporządzalności udziałami, jakie mają miejsce w prawie polskim, słowackim oraz ukraińskim. Zasadniczy wpływ na wybór oraz analizę rozwiązań przyjętych w ustawodawstwie słowackim oraz ukraińskim miała coraz powszechniejsza współpraca pomiędzy przedsiębiorcami polskimi i słowackimi oraz polskimi i ukraińskimi. Ponadto, stopniowy wzrost obrotów handlowych między Polską a Słowacją oraz Polską a Ukrainą stanowi istotny czynnik kształtujący obecne relacje prawne i gospodarcze pomiędzy tymi państwami. W opracowaniu odniesiono się do przepisów polskiego Kodeksu spółek handlowych, słowackiego Kodeksu handlowego jak również ukraińskiego Kodeksu cywilnego i ukraińskiej ustawy o spółkach gospodarczych dotyczących zarówno ustawowej, jak i umownej winkulacji udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Podkreślenia wymaga fakt, iż z badań niniejszego artykułu została wyłączona analiza winkulacji udziałów spółki z dodatkową odpowiedzialnością, jaka stanowi swoistą konstrukcję prawną w ustawodawstwie ukraińskim.

 

Słowa kluczowe: zbycie udziałów, zgoda spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, prawo polskie, prawo słowackie, prawo ukraińskie.

 

Summary:

 

In this article, one form of limitation of share dealing, which is requirement to receive an approval of company for selling shares, was submitted to analysis. The analysis was made on the basis of limitation-construction of rights to dispose of shares which are in Polish, Slovak and Ukrainian law. The basic influence on choice and analysis Slovak and Ukrainian regulations has had the increasingly popular cooperation as well between Polish and Slovak entrepreneurs as Polish and Ukrainian entrepreneurs. Moreover, the progressive increase of turnover between Poland and Slovakia and also Poland and Ukraine constitutes a relevant factor which creates the common legal and economical relations between these countries. The paper refers to regulations of statutory and contractual vinculation (restriction of transferability) of shares in limited liability companies, which regulations occur in Polish Code of Commercial Companies, Slovak Commercial Code and Ukrainian Civil Code and Ukrainian “Economic companies Act”. It is required to emphasize that the analysis of vinculation (restriction of transferability) of shares in supplementary liability company, which is the specific creation of Ukrainian legislation, was excluded from research in this article.

 

Key words: sale of shares, approval of limited liability company, Polish law, Slovak law, Ukrainian law.