Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego nr 8/2019
Rok wydania: 2019
Miejsce wydania: Warszawa
Oprawa: miękka
Format: A4
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego nr 8/2019
Rok LXXII nr 8 (sierpień) ISSN 0137-5490
Spis treści/Content list
Artykuły
Piotr Gałązka
Uniwersytet Wrocławski, dyrektor Przedstawicielstwa Związku Banków Polskich w Brukseli/University of Wrocław
E-mail: p.galazka@gmail.com
nr ORCID: 0000-0002-7945-8422
Opłaty za przelewy transgraniczne w Unii Europejskiej — odejście Komisji Europejskiej w kontekście nowelizacji rozporządzenia (WE) nr 924/2009 w odniesieniu do niektórych opłat za płatności transgraniczne w Unii
DOI: 10.33226/0137-5490.2019.8.1
JEL: G210, G280, F360, K400
Streszczenie
Celem artykułu jest analiza regulacji Unii Europejskiej dotyczących opłat za przelewy transgraniczne w UE.
Przedmiotem analiz jest w szczególności treść projektu nowelizacji rozporządzenia (WE) nr 924/2009 wraz z opisem przebiegu procesu legislacyjnego nad nim, a także potencjalne skutki nowych regulacji wprowadzających obowiązek ujednolicenia opłat za przelewy transgraniczne w euro z opłatami za przelewy krajowe w danej walucie narodowej (zarówno w strefie euro, jak i poza nią) dla konsumentów i instytucji płatniczych.
Słowa kluczowe: płatności, prawo bankowe, Unia Europejska, opłaty, transgraniczne płatności
Cross-border payments fees in the EU: European Commission's approach in the context of the proposal of amending Regulation (EC) No 924/2009 as regards certain charges on cross-border payments in the Union
Summary
The aim of the article is to analyse the European Union regulations regarding fees for cross-border payments in the EU.
In particular, the subject of the analysis is the draft proposal to amend Regulation (EC) No. 924/2009, including the description of the legislative process on it, as well as the potential effects of new regulations introducing the obligation to standardise fees for cross-border transfers in euro with fees for domestic transfers in a given national currency (both in and outside the euro area) for consumers and payment institutions.
Key words: payments, banking law, European Union, fees, cross-border payments
Bibliografia
Literatura
Committee on Payments and Market Infrastructures (2018). Cross-border retail payments. Bank for International Settlements.
Europejski Bank Centralny. (2009). Opinia Europejskiego Banku Centralnego z 6.01.2009 r. w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie, CON/2009/1. Dz.Urz. UE C 21, s. 1.
Grupa Ekspertów ds. Kontroli i Nadzoru Płatności przy Europejskiej Federacji Bankowej. (2012). Praktyczne wytyczne dotyczące wdrożenia Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z 14. 03.2012 r. ustanawiające wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 924/2009. Bruksela.
Harasim, J., Frą czek, B., Szustak, G., Klimontowicz M. (2011). Europejski rynek płatności detalicznych. Warszawa: Wydawnictwo CeDeWu.
Iwańczuk, A. (2011). Systemy płatnicze i rynek płatności w Unii Europejskiej. Warszawa: Wydawnictwo CeDeWu.
Komisja Europejska. (2010). Wniosek legislacyjny: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające wymogi techniczne dla poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 924/2009, COM/2010/0775, 2010/0373 (COD).
Komisja Europejska. (2015a). Zielona księga w sprawie detalicznych usług finansowych. Lepsze produkty, szerszy wybór i większe możliwości dla konsumentów i przedsiębiorstw. COM(2015) 630 final.
Komisja Europejska. (2015b). Summary of contributions to the Green Paper on retail financial services: Better products, more choice and greater opportunities for consumers and businesses, COM(2015) 630 final.
Komisja Europejska. (2017a). Komunikat Komisji — Plan działania w sprawie detalicznych usług finansowych: szersza oferta i lepsze produkty. COM/2017/0139 final.
Komisja Europejska. (2017b). Komunikat Komisji Europejskiej do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Banku Centralnego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Plan działania w sprawie detalicznych usług finansowych: szersza oferta i lepsze produkty. COM (2017) 139 final.
Komisja Europejska. (2017c). Plan działania w dziedzinie konsumenckich usług finansowych: konsumenci w Europie zyskają większy wybór i dostęp do lepszych produktów. Bruksela.
Komisja Europejska. (2018a). Study on the extension of Regulation 924/2009 to currencies of Member States outside the euro area. A study prepared by Deloitte for the European Commission, Directorate-General for Financial Stability. Bruksela.
Komisja Europejska. (2018b). Wniosek — Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniające rozporządzenie (WE) nr 924/2009 w odniesieniu do niektórych opłat za płatności transgraniczne w Unii i opłat za przeliczenie waluty. COM (2018) 163 final, 2018/0076 (COD).
Komisja Europejska. (2018c). Lepsza oferta dla klientów indywidualnych: Tanie przelewy w euro w całej Unii i bardziej uczciwe przewalutowania. Bruksela.
Komisja Europejska. (2018d). Proposal for a Regulation of the European Parliament and of the Council amending Regulation (EC) No 924/2009 as regards certain charges on cross-border payments in the Union and currency conversion charges. 10345/18, EF 174, ECOFIN 642, CONSOM 190, IA 223, CODEC 1131.
Komisja Europejska. (2018e). Proposal for a Regulation of the European Parliament and of the Council amending Regulation (EC) No 924/2009 as regards certain charges on cross-border payments in the Union and currency conversion charges. Bruksela. 15511/18, EF 327, ECOFIN 1200, CONSOM 360, IA 419, CODEC 2328.
Komisja Europejska. (2019). Confirmation of the final compromise text with a view to agreement — Proposal for a Regulation of the European Parliament and of the Council amending Regulation (EC) No 924/2009 as regards certain charges on cross-border payments in the Union and currency conversion charges. 5511/18, EF 327, ECOFIN 1200, CONSOM 360, IA 419, CODEC 2328.
Komisja Wspólnot Europejskich. (1990). Discussion paper 'Making payments in the Internal Market'. COM(90) 447 final.
Komisja Wspólnot Europejskich. (2001b). Survey confirms bank charges for cross-border payments still too high. http://europa.eu/rapid/press-release_IP-01-992_en.pdf (03.02.2019).
Komisja Wspólnot Europejskich. (2008a). Wniosek — rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie (Tekst mający znaczenie dla EOG). KOM/2008/0640 wersja ostateczna.
Komisja Wspólnot Europejskich. (2008b). Dokument Roboczy Służb Komisji: Dokument uzupełniający wniosek w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie — Streszczenie oceny skutków {COM(2008) 640} {SEC (2008) 2598}.
Komisja Wspólnot Europejskich. (2008c). Report from the Commission to the European Parliament and the Council on the application of Regulation (EC) No 2560/2001 on cross-border payments in euro. COM (2008) 64.
Maydell, E. (2018). Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009 w odniesieniu do niektórych opłat za płatności transgraniczne w Unii i opłat za przeliczenie waluty, A8-0360/2018.
Akty prawne
Dyrektywa 97/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 27.01.1997 r. w sprawie transgranicznych przelewów bankowych (Dz.Urz. WE L 43, s. 25).
Dyrektywa 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 13.11.2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniająca dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylająca dyrektywę 97/5/WE (Dz.Urz. UE L 319, s. 1, ze zm.).
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/92/UE z 23.07.2014 r. w sprawie porównywalności opłat związanych z rachunkami płatniczymi, przenoszenia rachunku płatniczego oraz dostępu do podstawowego rachunku płatniczego (Dz.Urz. UE L 257, s. 214).
Rozporządzenie (WE) nr 2560/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z 19.12.2001 r. w sprawie płatności transgranicznych w euro (Dz.Urz. WE L 344, s. 13).
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z 16.09.2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie i uchylające Rozporządzenie (WE) nr 2560/2001 (Dz.Urz. UE L 266, s. 11 ze zm.).
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z 14.03.2012 r. ustanawiające wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 924/2009 (Dz.Urz. UE L 94, s. 22 ze zm.).
Magdalena Paleczna
Uniwersytet Wrocławski/University of Wrocław
E-mail: magdalena.paleczna@uwr.edu.pl
Koszty konsumenckiego kredytu hipotecznego w świetle ustawy o kredycie hipotecznym i nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami
DOI: 10.33226/0137-5490.2019.8.2
JEL: D14, D18, G21, G28, K29
Streszczenie
W ustawie o kredycie hipotecznym i nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami pojęcie kosztu pojawia się w różnym kontekście, co oznacza, że należy traktować je w ujęciu szerokim. Ponoszone przez konsumenta koszty kredytu hipotecznego zostały ujęte w definicji całkowitego kosztu kredytu hipotecznego. Są to znane kredytodawcy w dniu zawarcia umowy kredytu hipotecznego: odsetki, opłaty, prowizje i marże. Do kosztów ponoszonych przez konsumenta należy zaliczyć także koszty usług dodatkowych, gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu hipotecznego.
Koszty i ich wysokości są niezbędne do obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania. Konsument powinien posiadać pełną wiedzę o wysokości tego wskaźnika, gdyż informuje on o całkowitym koszcie kredytu hipotecznego i pozwala porównać oferty kredytów hipotecznych. Mogą być to również inne koszty nieujęte w całkowitym koszcie kredytu hipotecznego, które konsument może ponieść w związku z umową o kredyt hipoteczny, jednakże kredytodawca musi poinformować konsumenta o ich prognozowanej maksymalnej wysokości. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie i interpretacja kosztów, które musi ponieść konsument, zawierając umowę kredytu hipotecznego. W artykule omówiono również problem zwrotu przez konsumenta kosztów, w związku z jego odstąpieniem od umowy kredytu hipotecznego.
Słowa kluczowe: kredyt hipoteczny, koszt kredytu hipotecznego, całkowity koszt kredytu hipotecznego
Costs of consumer mortgage loans in the scope of Act of mortgage loans and supervision over mortgage brokers and agents
Summary
In the Mortgage Credit Act and in the supervision of mortgage brokers and agents, the concept of cost appears in different contexts, which means that it should be treated broadly. The costs of a mortgage loan incurred by a consumer are included in the definition of the total cost of a mortgage loan. These are interest, fees, commissions and margins known to the lender at the time of the conclusion of the mortgage contract. Costs incurred by the consumer should also include the costs of ancillary services when they are necessary to obtain the mortgage credit. Costs and amounts are necessary to calculate the annual percentage rate of charge. The consumer should be fully aware of this indicator, as it provides information on the total cost of the mortgage credit and allows comparison of mortgage loan offers. These may also be other costs not included in the total cost of the mortgage credit which the consumer may incur in connection with the mortgage credit contract, but the creditor must inform the consumer of their estimated maximum amount. The purpose of this study is to present and interpret the costs that the consumer has to bear when concluding a mortgage credit agreement. The article also discusses the problem of withdrawal from the mortgage credit agreement by the consumer and reimbursement of incurred costs.
Key words: mortgage loan, consumer, cost of credit, total cost of credit
Bibliografia
Literatura
Czech, T. (2018). Kredyt konsumencki. Komentarz. LEX: Wolters Kluwer.
Komisja Nadzoru Finansowego. (2018). Projekt nowelizacji Rekomendacji S z 2018 r. Komisji Nadzoru Finansowego dotyczącej dobrych praktyk w zakresie zarządzania ekspozycjami kredytowymi zabezpieczonymi hipotecznie. https://www.knf.gov.pl/knf/pl/komponenty/img/projekt_znowelizowanej_Rekomendacji_S_62603. pdf (10.07.2019).
Osajda, K. (red.). (2019). Ustawa o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami. Komentarz. Legalis: C.H. Beck.
Pecyna, M., Rogoń, D. (2015). Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach sprzedaży konsumenckiej i kredytu konsumenckiego. Kwartalnik Prawa Prywatnego, (1), 153–214.
Przyborowski, Ł. (2019). Komentarz do art. 10. W: K. Osajda (red.), Ustawa o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami. Komentarz. Legalis: C.H. Beck.
Przyborowski, Ł., Rogoń, D. (2019). Komentarz do art. 4. W: K. Osajda (red.), Ustawa o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami. Komentarz. Legalis: C.H. Beck.
Rogoń, D. (2019). Komentarz do art. 44. W: K. Osajda (red.), Ustawa o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami. Komentarz. Legalis: C.H. Beck.
Rutkowska-Tomaszewska, E. (2016). Redukcja kosztów kredytu konsumenckiego a przedterminowa jego spłata w świetle art. 49 ustawy o kredycie konsumenckim. Studia Prawno-Ekonomiczne, (100), 163–177.
Rutkowska-Tomaszewska, E. (2017). Wynagrodzenie kredytodawcy związane z procesem kredytowania a regulacja prawna obniżenia całkowitego kosztu kredytu konsumenckiego w przypadku jego przedterminowej spłaty jako przejaw ochrony interesów ekonomicznych konsumenta W: E. Rutkowska-Tomaszewska (red.), Ochrona klienta na rynku usług finansowych w świetle aktualnych problemów i regulacji prawnych, (285–324). Warszawa: C.H. Beck.
Rutkowska-Tomaszewska, E. (2018). Idea odpowiedzialnego pożyczania na rynku niebankowych kredytów konsumenckich w Polsce. W: A. Ćwiąkała-Małys, M. Karpińska (red.), Wyzwania współczesnych finansów — wybrane problemy, (115–136). Wrocław: E-Wydawnictwo. Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa. Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Rutkowska-Tomaszewska, E., Paleczna, M. (2018). Idea odpowiedzialnego kredytowania na rynku niebankowych kredytów konsumenckich w Polsce. Internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, (6), 2018, 38–52.
Rzecznik Finansowy. (2016). Stanowisko Rzecznika Finansowego i Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w sprawie interpretacji art. 49 ustawy o kredycie konsumenckim. https://rf.gov.pl/pdf/Stanowisko_UOKiK_RzF_1605016.pdf (10.07.2019).
Związek Banków Polskich. (2017). Rekomendacje dotyczące wybranych problemów interpretacyjnych przepisów Ustawy o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami. Związek Banków Polskich. https://zbp.pl/getmedia/310e32dc-16ac-468d-ba91-698-8d9af6438/2017_06_19_UoKH_Rekomendacje_ZBP_final.pdf (10.07.2019).
Akty prawne:
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z 4.02.2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniająca dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.Urz. UE L 60, s. 34, ze zm.).
Ustawa z 29.08.1997 r. — Prawo bankowe (Dz.U. z 2018 r. poz. 2187 ze zm.).
Ustawa z 23.04.1964 r. — Kodeks cywilny (Dz U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.).
Ustawa z 12.05.2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U. z 2019 r. poz. 1083 ze zm.).
Ustawa z 23.03.2017 r. o kredycie hipotecznym i nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami (Dz.U. z 2017 r. poz. 819 ze zm.).
Uzasadnienie do Rządowego projektu ustawy o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami, Sejm VIII kadencji, druk 1210, https://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=1210 (10.07.2019).
dr Aleksandra Łakomiak
Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu/Wroclaw University of Economics and Business
E-mail: aleksandra.lakomiak@ue.wroc.pl
nr ORCID: 0000-0002-6860-0702
Koszty usług leasingowych
DOI: 10.33226/0137-5490.2019.8.3
JEL: G38, H20, H27, K34
Streszczenie
Leasingobiorcy ponoszą różnego rodzaju opłaty w związku z podpisaniem umowy leasingowej, w tym opłaty wstępne.
W orzecznictwie przyjmuje się, że są one opłatami samoistnymi, nieprzypisanymi do poszczególnych rat leasingowych, dlatego nie powinny być rozliczane w czasie, a zaliczane do kosztów podatkowych jednorazowo. W artykule wskazano cechy umowy leasingowej oraz zaprezentowano zależności, jakie istnieją pomiędzy poszczególnymi ratami leasingowymi a wysokością kosztów. Wystąpienie wstępnej opłaty leasingowej wpływa na poziom pozostałych opłat, dlatego nie jest to opłata samoistna, a współzależna od pozostałych. W celach analitycznych wykorzystano pięć umów leasingowych, których przedmiotem były samochody użytkowe.
Słowa kluczowe: opłaty leasingowe, definicja usług ciągłych, koszty bezpośrednie i pośrednie umów leasingowych, moment uznania kosztu
Costs of leasing services
Summary
Lessers pay various types of fees in connection with the signing of a leasing contract, including initial fees. The case law assumes that they are independent payments, not assigned to individual leasing installments, therefore they should not be settled in time and counted as tax costs once. The article identifies the features of the leasing contract and presents the dependencies that exist between individual installments of lease payments and the amount of costs. The occurrence of the initial lease payment affects the level of other fees, therefore it is not an autonomous payment and is interdependent on the remaining installments.For analytical purposes, five lease agreements were used, the subject of
which were commercial vehicles.
Key words: leasing fees, definition of continuous services, direct and indirect costs of lease agreements, moment of cost recognition
Bibliografia
Stanisławska, M. (2018). Crime or creative accounting while doing business. International Journal of Business and Management Studies. (7), 17-22.
Akty prawne
Ustawa z 23.04.1964 r. — Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.).
Ustawa z 26.07.1991 r. o podatku dochodowych od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.).
Ustawa z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm.).
Ustawa z 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.).
Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej 16 — załącznik do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1126/2008 z 3.11.2008 r. przyjmującego określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.Urz. UE L 320, s. 1, ze zm.).
Międzynarodowy Standard Rachunkowości 17 — załącznik do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1126/2008 z 3.11.2008 r. przyjmującego określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.Urz. UE L 320, s. 1, ze zm.).
Uchwała Nr 2/08 Komitetu Standardów Rachunkowości z 11.03.2008 r. — Krajowy Standard Rachunkowości nr 5 (Dz.Urz. MF z 2018 r. poz. 77).
Agnieszka Krawczyk-Jezierska
Centrum Prawa Bankowego/Center for Banking Law
E-mail: info@goodconcept.pl;
nr ORCID: 0000-0003-1119-0340
Koszty instytucji finansowych w świetle zagrożeń cybernetycznych
DOI: 10.33226/0137-5490.2019.8.4
JEL: A29, G21, K24, M15, O33
Streszczenie
Celem artykułu jest zarysowanie problematyki kosztów ponoszonych przez instytucje finansowe, a w szczególności sektor bankowy, w związku z zagrożeniami cybernetycznymi. Dynamiczny rozwój technologii teleinformatycznych i szerokie wykorzystanie nowych kanałów komunikacji do realizacji transakcji i komunikacji z klientem z jednej strony znacząco ograniczają koszty związane z prowadzeniem działalności przez instytucje finansowe, z drugiej jednak strony generują coraz większe koszty związane z cyberzagrożeniami. Sektor finansowy jest bowiem jednym z najbardziej narażonych na ataki przestępców internetowych i musi liczyć się z ogromnymi kosztami tych przestępstw — zarówno bezpośrednimi, związanymi z wykryciem samego ataku oraz działaniami naprawczymi, jak i pośrednimi, takimi jak długofalowe skutki ataku w postaci utraty reputacji i spadków wartości aktywów firmy. Świadomość tych zagrożeń i ich skutków wpływa też znacząco na koszty związane z inwestycjami w cyberbezpieczeństwo, które jednak nie zawsze są właściwie ukierunkowane i w niewystarczającym stopniu ograniczają ryzyko cyberataków. Szacowanie kosztów związanych z zagrożeniami teleinformatycznymi ma jednak istotne znaczenie, chociażby ze względu na konieczność właściwej oceny sytuacji przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych w systemy ochrony bezpieczeństwa cybernetycznego, ale także ubezpieczeń od skutków ataków.
Artykuł powstał na bazie analizy literatury przedmiotu oraz badań instytucji branżowych obrazujących skalę zagrożeń cybernetycznych oraz związane z nimi koszty ponoszone przez instytucje finansowe zarówno globalnie, jak i na rynku polskim.
Słowa kluczowe: cyberbezpieczeństwo, bankowość elektroniczna, koszty cyberbezpieczeństwa, zarządzanie bezpieczeństwem informacji
Costs of financial institutions in the light of cyber threats
Summary
The aim of the article is to outline the problems of costs incurred by financial institutions, in particular the banking sector, in connection with cyber threats. The dynamic development of ICT technologies and extensive use of new communication channels to execute transactions and communication with clients, on the one hand, significantly reduce the costs related to running business by financial institutions, but on the other hand they generate more and more costs related to cyber threats. The financial sector is one of the sectors most vulnerable to attacks by Internet criminals and must face the huge costs of these crimes, both direct, associated with the detection of the attack itself and remedial actions, as well as indirect, such as long-term effects of attack in the form of loss of reputation and decrease of the value of the company's assets.
Awareness of these threats and their effects also significantly affects the costs associated with investing in cybersecurity, which, however, are not always properly targeted and insufficiently limit the risk of cyberattacks. Estimation of costs related to ICT risks is important, however, due to the need to properly assess the situation when making investment decisions in cybersecurity protection systems, but also insurance against the effects of attacks.
The article is based on the analysis of the subject literature and research of industry institutions depicting the scale of cybernetic threats and related costs incurred by financial institutions both globally and on the Polish market.
Key words: cybersecurity, electronic banking, cybersecurity costs, information security management
Bibliografia
Literatura
Achord, S., Chan, J., Collier, I., Nardani, S., Rochemont, S. (2017). A Cashless Society. Benefits, Risks and Issues (Interim Paper). Institute and Faculty of Actuaries.
Acquisti, A., Friedman, A., Telang, R. (2006). Is there a Cost to Privacy Breaches? An Event Study. ICIS 2006 Proceedings, (94).
Bauer, J. M., van Eeten, M. J. G. (2009). Cybersecurity: Stakeholder incentives, externalities, and policy options, Telecommunications Policy (33), 706–719.
Deloitte (2016). Beneath the surface of a cyberattack. A deeper look at business impacts.
Gordon, L. A., Loeb, M. P., Zhou, L. (2011). The Impact of information security breaches: Has there been a downward shift in costs? Journal of Computer Security, (1), 33–56.
Ishiguro, M., Tanaka, H., Matsuura, K., Murase, I. (2006). The effect of information security incidents on corporate values in the Japanese Stock Market. http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.212.4556&rep=rep1&type=pdf (15.07.2019).
Kaspersky Lab (2017). New Technologies New Cyberthreats. Analyzing the state of IT Security in financial sector. Kaspersky Lab.
Kopp, E., Kaffenberger, L., Wilson, Ch. (2017). Cyber Risk, Market Failures, and Financial Stability. IMF Working Paper WP/17/185.
Leszczyna, R. (2013). Cost assessment of computer security activities, Computer Fraud and Security, (7), 11–16.
Lewis, J. (2018). The Economic Impact of Cybercrime — No Slowing Down. The Center for Strategic and International Studies. Liu, S., Kuhn, R. (2010). Data Loss Prevention. IT Professional, (12), 10–13.
Moore, T. (2010). The economics of cybersecurity: Principles and policy options. International Journal of Critical Infrastructure Protection, (3), 103–117.
Morgan, S. (red.). (2017). 2017 Cybercrime Report. Cybersecurity Ventures.
Nakashima, R., Robertson, J. (2011). Credit data risked in PlayStation outage. https://www.eschoolnews.com/2011/04/27/sony-credit-data-risked-in-playstation-outage/ (15.07.2019).
Pałęga, M., Knapiński, M., Kulma, W. (2014). Ocena systemu zarządzania bezpieczeństwem informacji w świetle przeprowadzonych badań. W: R. Knosala (red.). Innowacje w zarządzaniu i inżynierii produkcji (t. 1, 419–428). Opole: Oficyna Wydawnicza Polskiego Towarzystwa Zarządzania Produkcją.
Ponemon Institute LLC, (2016). 2016 Cost of Cyber Crime Study and the Risk of Business Innovation. Ponemon Institute LLC.
Ponemon Institute LLC, (2017). 2017 Cost of Cyber Crime Study — Insights on the Security Investments that Make a Difference. Ponemon Institute LLC.
Ponemon Institute LLC. (2018). 2018 Cost of a Data Breach Study: Global Overview. Ponemon Institute LLC.
Shackelford, S. J. (2012). Should your firm invest in cyber risk insurance? Business Horizons, (55), 349-356. Verizon. (2017). 2017 Data Breach Investigation Report. Verizon.
Źródła internetowe
https://www.kaspersky.com/about/press-releases/2017_banks-spends (20.07 2019).
https://www2.deloitte.com/insights/us/en/multimedia/podcasts/loss-of-intellectual-property-ip-breach. html (30.06.2019).
https://www.statista.com/statistics/474928/average-annual-costs-caused-by-cyber-crime-worldwide/ (26.06.2019).
https://www.imf.org/en/Publications/WP/Issues/2017/08/07/Cyber-Risk-Market-Failures-and-Financial-Stability-45104 (26.06.2019).
https://www.information-age.com/cyber-security-finance-can-deal-financial-cybercrime-123469281/ (20.07.2019).
https://securityintelligence.com/the-damage-of-a-security-breach-financial-institutions-face-monetary-reputational-losses/ (20.07.2019).
https://databreachcalculator.mybluemix.net/ (21.07.2019).
https://www.pwc.pl/pl/media/2016/2016-01-12-liczba-cyberatakow-na-firmy-w-polsce-rosnie.html (20.07.2019).
dr Andrzej Michór
Uniwersytet Opolski, sędzia Sądu Rejonowego we Wrocławiu/Universitas Opoliensis, judge of the District Court in Wrocław
nr ORCID: 0000-0002-4236-0667
E-mail: amichor@uni.opole.pl
Sądowa kontrola kosztów usług finansowych
DOI: 10.33226/0137-5490.2019.8.5
JEL: K12, K23
Streszczenie
Obowiązujące przepisy prawne dają sądom dość szerokie instrumentarium oceny stosunków umownych oraz ingerencji w te stosunki, w tym w sferze kosztów usług finansowych. Z uwagi na stopień skomplikowania stosunków umownych, każdą sprawę należy jednak rozpatrywać indywidualnie, a co za tym idzie — istotne znaczenie należy przypisać uznaniu sędziowskiemu.
Słowa kluczowe: rynek finansowy, sądownictwo
Judicial control of the costs of financial services
Summary
The applicable legal provisions give the courts fairly broad instruments for the assessment of contractual relations and interference in these relations, including in the sphere of costs of financial services. Due to the complexity of contractual relations, each case should be considered individually, and thus — importance should be attributed to the recognition of the judge.
Key words: financial market, judiciary
Bibliografia
Literatura
Cyman, D. (2017). Ochrona konsumenta na rynku usług finansowych Unii Europejskiej. W: A. Drwiłło, A. Jurkowska-Zeidler (red.), System prawnofinansowy Unii Europejskiej. Warszawa: Wolters Kluwer.
Gniewek, E., Machnikowski, P. (red.). (2017)., Kodeks cywilny. Komentarz. Legalis: C.H. Beck.
Gutowski, M. (red.). (2018a). Kodeks cywilny. Komentarz (t. 1). Komentarz do art. 1–352., Legalis: C.H. Beck.
Gutowski, M. (red.). (2018b). Kodeks cywilny. Komentarz (t. 2). Komentarz do art. 353–626. Legalis: C.H. Beck.
Osajda, K. (red.). (2018). Kodeks cywilny. Komentarz. Legalis: C.H. Beck.
Szymczak, D. (2017). Obowiązek informacyjny jako instrument ochrony konsumentów na rynku usług finansowych — wybrane aspekty. W: E. Rutkowska-Tomaszewska (red.), Ochrona klienta na rynku usług finansowych w świetle aktualnych problemów i regulacji prawnych. Warszawa: C.H. Beck.
Akty prawne
Dyrektywa Rady 93/13/EWG z 5.04.1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.Urz. WE L 95, s. 29, ze zm.).
Ustawa z 28.04.1936 r. — Prawo wekslowe (Dz.U. z 2016 r. poz. 160).
Ustawa z 23.04.1964 r. — Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.).
Ustawa z 23.08.2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 2070).
Jan Błeszyński
Uniwersytet Warszawski/University of Warsaw
E-mail: jbleszynski@wpia.uw.edu.pl
Wspomnienie o Profesorze Bogdanie Michalskim (1931–2019)
Memories of Professor Bogdan Michalski (1931–2019)
DOI: 10.33226/0137-5490.2019.8.6
Kurier Inpost | 14 zł |
Kurier FedEX | 14 zł |
Inpost Paczkomaty | 14 zł |
Odbiór osobisty | 0 zł |
Darmowa dostawa | od 250 zł |
Darmowa dostawa w Klubie Książki | od 200 zł |