Tematem niniejszego artykułu jest współpraca horyzontalna w łańcuchu dostaw pomiędzy przedsiębiorstwami branży TSL (transport–spedycja–logistyka). Ten rodzaj współpracy odbywa się przez tworzenie wspólnego systemu transportowego, w którym wszyscy jego uczestnicy dzielą ze sobą sieć transportową i zasoby. Horyzontalna współpraca pomiędzy firmami w łańcuchu dostaw jest ważnym obszarem badawczym, ponieważ konkurencja na rynkach światowych, rosnące koszty i zwiększone oczekiwania klientów spowodowały spadek zysków organizacji. Zaangażowanie się w horyzontalną współpracę zapewnia różne możliwości poprawy efektywności. Jednak formowanie sojuszy w branży TSL wiąże się z podjęciem wyzwań, takich jak np. dobór partnera, relacje z partnerem, podział kosztów i/lub zysków. Warto zastanowić się zatem, co zagraża rozwojowi tej współpracy.

Celem artykułu jest wskazanie determinant i barier rozwoju współpracy horyzontalnej firm z branży TSL w łańcuchach dostaw. W pracy wykorzystano metodę przeglądu literatury celem weryfikacji aktualnego poziomu wiedzy na temat współpracy horyzontalnej w łańcuchach dostaw. Zdaniem autorów wyniki przeprowadzonych badań przyczyniają się do usystematyzowania wiedzy na temat realizacji współpracy w branży TSL, co będzie oddziaływało na poziom wiedzy teoretycznej z dziedziny ekonomii, zarządzania i logistyki. Ponadto, rezultaty przeprowadzonych badań mogą zostać wykorzystane przez decydentów, badaczy i organizacje jako podstawa do zaprojektowania i zaplanowania współpracy horyzontalnej w łańcuchach dostaw, lecz również jako przewodnik w prowadzeniu badań nad aktualnym stanem literatury w rozpatrywanym zakresie.