Koncepcja rozmieszczenia wojskowej stacjonarnej infrastruktury logistycznej w tylnej strefie działań

The subject of the research presented in the article is the Rear Area of Activity (RAA), which is a part of the theater of military operations conducted by the Armed Forces of the Republic of Poland (AF RP) as part of the national defense operation on the territory of Poland. The aim of the research included in the article is to check, verify and assess the validity of the deployment of military stationary material depots and repair workshops in the country during peacetime, as well as to examine the adopted doctrinal solutions in terms of maintaining the ability of the logistic system to ensure that fighting troops can maintain their operations. The research hypothesis adopted for consideration assumes that the location of the military stationary logistics infrastructure (material depots and repair workshops), due to the existing threat directions and the possibility of destruction of the logistics potential by the enemy, requires the transfer of part of the defense potential from the zone of direct operations to the RAA. The conclusions drawn allow us to state that in the current geopolitical conditions of Poland there is a need to transfer part of the stationary logistics potential of the army already in peacetime from the first zone of the theater of operations to the second and third ones. Moreover, taking into account the operational base, the authors of the study also found it necessary to implement changes in the organization of the mobile logistics potential of tactical level II.

Przedmiotem badań przedstawionym w artykule jest tzw. tylna strefa działań (TSDz), będąca częścią teatru działań wojennych prowadzonych przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej (SZ RP) w ramach narodowej operacji obronnej na terytorium Polski. Celem badań przedstawionych w artykule jest sprawdzenie, weryfikacja i ocena zasadności rozmieszczenia na terenie kraju w czasie pokoju wojskowych stacjonarnych składów materiałowych i warsztatów naprawczych oraz zbadanie przyjętych rozwiązań doktrynalnych pod kątem zachowania zdolności systemu logistycznego do zapewnienia walczącym wojskom podtrzymania działań. Przyjęta do rozważań hipoteza badawcza zakłada, że lokalizacja wojskowej stacjonarnej infrastruktury logistycznej (składy materiałowe i warsztaty naprawcze), z uwagi na występujące kierunki zagrożeń i możliwość zniszczenia potencjału logistycznego przez przeciwnika, wymaga przeniesienia części potencjału obronnego ze strefy działań bezpośrednich do TSDz. Wyciągnięte wnioski pozwalają na stwierdzenie, że w obecnych uwarunkowaniach geopolitycznych Polski występuje konieczność przeniesienia części stacjonarnego potencjału logistycznego wojska już w czasie pokoju z I strefy teatru działań operacyjnych do stref II i III. Ponadto, uwzględniając bazę operacyjną, autorzy opracowania uznali za konieczne również wdrożenie zmian w organizacji mobilnego potencjału logistycznego szczebla taktycznego II. 

Bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej w Polsce – wybrane aspekty badań

The subject of research presented in the article are the processes taking place in the national security environment, determining the need to strengthen defence capabilities in terms of protecting critical infrastructure facilities of the state. The purpose of the research is to check, verify and evaluate the functioning of the critical infrastructure protection system of the state and to demonstrate the need for its protection in the light of possible threats. From the opinions of experts in the field of national security, a research hypothesis emerges, which shows that despite taking multidirectional actions, the state administration operating at many organizational levels is not able to foresee all the threats that lie in wait for critical infrastructure facilities. Empirical research methods were used in the study: analysis and criticism of the literature, desk research and a diagnostic survey conducted using the interview technique with experts and military analysts. From the theoretical methods, the following were used: analysis, synthesis, and inference methods. The conducted research shows that there are premises to ensure that critical infrastructure facilities are effectively protected against harmful and destructive intentional or random actions. The problem in ensuring proper protection of critical infrastructure is the fact that they are a relatively accessible and easy target for terrorist attacks, sabotage groups or special groups. Therefore, steps should first be taken to identify which facilities and systems constitute critical infrastructure of strategic, regional and local importance.

Przedmiot badań przedstawiony w artykule stanowią procesy zachodzące w środowisku bezpieczeństwa narodowego, determinujące konieczność wzmacniania zdolności obronnych pod kątem ochrony obiektów infrastruktury krytycznej państwa. Celem badań jest sprawdzenie, weryfikacja i ocena funkcjonowania systemu ochrony infrastruktury krytycznej państwa oraz wykazanie potrzeby jej ochrony w świetle możliwych zagrożeń. Z opinii ekspertów w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego wyłania się hipoteza badawcza z której wynika, że pomimo podejmowania wielokierunkowych działań administracja państwa funkcjonująca na wielu poziomach organizacyjnych nie jest w stanie przewidzieć wszelkich zagrożeń, jakie czyhają na obiekty infrastruktury krytycznej. W opracowaniu zostały zastosowane empiryczne metody badawcze: analiza i krytyka piśmiennictwa, desk research oraz sondaż diagnostyczny prowadzony techniką wywiadu z ekspertami i analitykami wojskowości. Z metod teoretycznych wykorzystano: analizę, syntezę i metody wnioskowania. Z przeprowadzonych badań wynika, że istnieją przesłanki ku temu, aby obiektom infrastruktury krytycznej zapewnić skuteczną ochronę przed szkodliwym i destrukcyjnym działaniem celowym lub losowym. Problem w zapewnieniu należytej ochrony infrastruktury krytyczniej stanowi fakt, iż są one względnie dostępnym i łatwym celem ataków terrorystycznych, grup dywersyjnych czy grup specjalnych. W związku z tym należy najpierw podjąć działania zmierzające do identyfikacji, które obiekty i systemy stanowią infrastrukturę krytyczną o znaczeniu strategicznym, regionalnym i lokalnym.

W artykule zostały przestawione wybrane przykłady realizacji zadań wsparcia przez państwo gospodarza wojsk sojuszniczych i partnerskich, wykonujących zadania na terytorium Polski wynikające z nowych uwarunkowań geopolitycznych, w jakich znalazła się Europa Środkowo-Wschodnia. Powstałe zagrożenia i dynamika tych zmian wymusiły na władzach sojuszu potrzebę wzmocnienia wschodniej flanki NATO w ramach poprawy bezpieczeństwa regionu.

W rezultacie podjętych działań nastąpiła intensyfikacja ćwiczeń w Polsce i krajach nadbałtyckich, przemieszczeń wojsk sojuszniczych przez nasze terytorium oraz ich rozmieszczanie w ramach tworzenia wzmocnionej wysuniętej obecności eFP (enhanced Forward Presence) i operacji Atlantic Resolve. W konsekwencji wzrost zaangażowania sojuszu w wykonywanie zadań na naszym terytorium wymaga zwiększonego udziału w ramach HNS (host nation support) nie tylko systemu militarnego, ale również zaangażowania pozamilitarnych ogniw obronnych państwa.