Artykuł odnosi się do instytucji programów dobrowolnych odejść, czyli rozwiązania zyskującego coraz większe znaczenie jako metody redukcji zatrudnienia. Przedstawia proponowaną definicję i charakter prawny tej instytucji, w tym w szczególności skutki prawne wynikające z uwzględnienia bądź też pominięcia czynnika społecznego (związki zawodowe) w przygotowaniu i wdrożeniu PDO jako rozwiązania alternatywnego dla zwolnień grupowych. Artykuł opiera się o orzecznictwo Sądu Najwyższego, dotykającego problematyki PDO, jak również o wybór piśmiennictwa odnoszącego się do opisywanego zagadnienia.