Przedmiotem glosy jest wyrok WSA we Wrocławiu z 20 marca 2022 r., IV SA/Wr 611/21. Na jego podstawie sąd utrzymał w mocy decyzję starosty w przedmiocie odmowy nadania skarżącej stopnia nauczyciela mianowanego uznając, że w poczet posiadanego przez nią stażu nie należy zaliczyć okresu odbywania studiów doktoranckich. W ramach przeprowadzonej analizy dokonano krytycznej oceny – przyjętej przez WSA – wykładni art. 279 ust. 3 ustawy z 3 lipca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce tj. przepisu, na podstawie którego okres odbywania studiów doktoranckich zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. W ramach tego zreferowano elementy charakteryzujące status doktoranta. Wyjaśniono – wbrew stanowisku sądu – że statusu tego nie wyczerpują elementy kształceniowe. W dalszej części wyeksplikowano znaczenie terminu uprawnień pracowniczych. Odwołano się przy tym do znaczenia, jakie terminowi temu nadał art. 174 § 2 k.p. Na koniec, wskazując na ratio legis art. 279 ust. 3 wywiedziono, że okres odbywania studiów doktoranckich należy do grupy tzw. okresów zaliczanych (zaliczeniowych). W oparciu o powyższe stwierdzono, że zaaprobowana przez sąd administracyjny odmowa zaliczenia powyższego okresu w poczet stażu wymaganego do uzyskania awansu na stopień nauczyciela mianowanego była w swojej istocie jednoznacznie błędna.