Najlepsze ceny Specjalne oferty dla członków klubu książki PWE Najtańsza dostawa
Dr Maciej Zarzycki
ORCID: 0000-0001-6982-2633

Obronił doktorat w 2022 r. na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkie go. Od 2020 r. orzekający w Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy, w latach 2020–2023 jako asesor sądowy, od 17 października 2023 r. jako sędzia. O 1 października 2024 r. również adiunkt na Wydziale Prawa i Ekonomii Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.

 
DOI: 10.33226/0032-6186.2024.10.4
JEL: K31

W wielu państwach na świecie, a ostatnio we Francji, odbywa się debata publiczna na temat poziomu powszechnego wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn. W Polsce dochodziło do zmian ustawodawczych w tym zakresie. Powszechny wiek emerytalny, który wynosił 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn został podniesiony i zrównany dla obu płci do 67 lat, a następnie znowu obniżony. Moim zdaniem niższy wiek emerytalny kobiet stanowi dyskryminację mężczyzn, którzy z przyczyn genetycznych, a więc obiektywnych, żyją wiele lat krócej od kobiet, przez co przebywają dwuipółkrotnie krócej na emeryturze. Przywilej emerytalny dla kobiet w postaci niższego wieku emerytalnego jest rozwiązaniem przestarzałym, niekonstytucyjnym, wyjątkowym na tle państw członkowskich UE. Konieczne jest zrównanie powszechnego wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn na poziomie 65 lat.

Słowa kluczowe: wiek emerytalny; emerytura
DOI: 10.33226/0032-6186.2024.1.6
JEL: K31

Niniejszy artykuł odnosi się zasadniczo krytycznie do skutków rozszerzenia roszczenia o przywrócenie do pracy wskutek nowelizacji Kodeksu pracy, która we szła w życie 26 kwietnia 2023 r. Na jej mocy wszystkim pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy na czas określony przyznano prawo do domagania się przywrócenia do pracy w odwołaniu od wypowiedzenia umowy o pracę. Ze względu na wielość przesłanek negatywnych roszczenia restytucyjnego zwiększył się stan niepewności stron stosunku pracy co do kierunku rozstrzygnięcia sądu. Roszczenie restytucyjne nie jest adekwatne do istoty umowę o pracę na czas określony, ponieważ co do zasady nie można zmusić pracodawcy do dalszego zatrudniania pracownika, gdy upłynie termin, na który umowa została za warta. Zatem nawet po przywróceniu takiego pracownika do pracy co do zasady pracodawca będzie i tak miał prawo nie przedłużyć trwania stosunku pracy, co stoi w sprzeczności z zasadą ochrony trwałości stosunku pracy oraz istotą roszczenia restytucyjnego. Ta instytucja jest bardzo daleko idącą ingerencją sądu w politykę kadrową pracodawcy. Istnieją porządki prawne wśród państw członkowskich Unii Europejskich, gdzie pracownikowi w ogóle nie przyznano prawa do domagania się przywrócenia do pracy. Ta kwestia została także dostrzeżona przez Komisję Kodyfikacyjną, której projekt Kodeksu pracy wprowadzał możliwość wykupienia się pracodawcy od przywrócenia pracownika do pracy.

Słowa kluczowe: przywrócenie do pracy; nowelizacja 2023