Najlepsze ceny Specjalne oferty dla członków klubu książki PWE Najtańsza dostawa

Praca i Zabezpieczenie Społeczne nr 10/2013

ISSN: 0032-6186
Liczba stron: 48
Rok wydania: 2013
Miejsce wydania: Warszawa
Oprawa: miękka
Cena artykułu
Wersja elektroniczna
16.00
Kup artykuł
Cena numeru czasopisma
51.00
Prenumerata roczna 2024 (12 kolejnych numerów)
840.00 zł
672.00
Najniższa cena z 30 dni: 672.00
840.00 zł
672.00
Najniższa cena z 30 dni: 672.00
Od numeru:
Prenumerata półroczna 2024 (6 kolejnych numerów)
420.00 zł
378.00
Najniższa cena z 30 dni: 378.00
420.00 zł
378.00
Najniższa cena z 30 dni: 378.00
Od numeru:

Praca i Zabezpieczenie Społeczne 10/2013

 

Numer 10/2013 do pobrania w wersji PDF

 

Spis treści
Jerzy Wratny
Problemy regulacji wynagrodzenia za pracę de lege ferenda

Autor, podkreślając, że problematyka wynagrodzenia za pracę na poziomie ustawowym zasługuje na pogłębioną dyskusję, omawia i ocenia propozycje działającej w latach 2002-2006 Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Pracy w zakresie regulacji wynagrodzeń w kodeksie pracy, dzieląc je na propozycje zmian związanych z techniką legislacyjną oraz propozycje merytoryczne dotyczące ukształtowania uprawnień płacowych pracowników. Rozważa m.in. postulaty sformułowania legalnej definicji wynagrodzenia za pracę, uporządkowania sytuacji, w których pracodawca obowiązany jest do zapłaty wynagrodzenia gwarancyjnego za czas gotowości do pracy, ograniczenia ponoszonych przez pracodawców wypłat wynagrodzenia chorobowego oraz ukształtowania wysokości wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na położenie pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy.

Some Problems of Wages Regulation de lege ferenda

The author describes the proposals of wages regulation in the new Labour Code elaborated by Codification Commission for Labour Law (2002-2006). These proposals relate to the form of legislation as well as to essential rights of employees’ remuneration. The author evaluates them indicating proper direction of proposed changes, showing in some cases their imperfection. The formulation of legal definition of remuneration, the payment of guaranteed remuneration for not working hours, disease remuneration and overtime wage with special attention to part-time workers are discussed.

Studia i opracowania

Ariel Przybyłowicz
O pojęciu niesamodzielności w księdze XI niemieckiego kodeksu socjalnego - Ubezpieczenie pielęgnacyjne

W Polsce trwają prace nad projektem ustawy o pomocy osobom niesamodzielnym. Jedną z podstawowych kwestii jest zdefiniowanie pojęcia „niesamodzielność” i „osoba niesamodzielna”, ponieważ od prawnego ujęcia niesamodzielności zależy to, komu będą przysługiwać określone świadczenia. Zdaniem autora warto w związku z tym przybliżyć niemiecką definicję niesamodzielności z ustawy z 26 maja 1994 r. o socjalnym zabezpieczeniu ryzyka niesamodzielności, stanowiącą XI księgę kodeksu socjalnego (Sozialgesetzbuch), uchwalonej po kilkudziesięciu latach prac, dyskusji i analiz. Autor przedstawia także głosy krytyczne wskazujące na zbyt wąskie ujęcie niesamodzielności oraz zastosowanie kryteriów nieadekwatnych do obecnego stanu wiedzy medycznej, co powoduje, że nie wszystkie osoby, które faktycznie wymagają pomocy osób trzecich, mogą na nią liczyć w ramach ubezpieczenia pielęgnacyjnego.

About the Definition of Dependency in the German Social Code Book XI - Long Term Care Insurance

Dependency and incapacitated person are the basic concepts in the German long-term care insurance. The way those concepts are defined has a crucial meaning – how dependence is put in law determines who is allowed to receive given benefits. For this reason, the definition of dependency, almost from the moment the German Social Code XI entered into force, arouses interest in German literature and practice. The goal of this article is to feature the German definition of dependence at the same time highlighting the unfavorable comments that have been formulated for many years, pointing at the too narrow character of the term, which character in consequence leads to the situation in which not all of the people that truly need help of a third party can count on it as part of the long-term care insurance.

Aneta Tyc
Labour Law Research Network Inaugural Conference

W 2011 r. została założona sieć naukowo-badawcza w dziedzinie prawa pracy – Labour Law Research Network (LLRN), której celem jest awansowanie badań, rozpowszechnianie prac naukowych, zachęcanie naukowców z całego świata do prowadzenia otwartego dialogu oraz organizowanie cyklicznych konferencji, stanowiących forum wymiany myśli. Obecnie 39 ośrodków naukowych (centrów, instytutów, katedr w ramach uniwersytetów) prowadzących badania z zakresy prawa pracy jest członkami sieci naukowo-badawczej LLRN. Światowa konferencja inauguracyjna została zorganizowana w dniach 13-15 czerwca 2013 r. na Uniwersytecie Pompeu Fabra w Barcelonie. Wzięło w niej udział ponad 300 naukowców reprezentujących wszystkie kontynenty.

 

Labour Law Research Network Inaugural Conference

 

Labour Law Research Network Inaugural Conference (June 13-15, 2013, Pompeu Fabra University, Barcelona) has been organised by Labour Law Research Network, which was set up in 2011 by research institutes/centers from all over the world dedicated to the study of labour law. Josep Maria Vilajosana (Dean of Law School, Pompeu Fabra University), Julia López (Pompeu Fabra University, greDTiSS-Consolidated Research Group in Labour and Social Security Law) and Guy Davidov (Hebrew University of Jerusalem, LLRN Steering Committee Chair) have given welcoming speeches. LLRN Awards for Distinguished Career Contributions to Labour Law have been presented for prof. Bob Hepple (University of Cambridge) and prof. Harry Arthurs (Osgoode Hall, York University, Canada). Representatives of different institutions – over 300 people from all continents – have gathered for three days in Barcelona to exchange ideas and discuss important issues of labour law. Much attention has been devoted to issues such as: austerity measures, current political and socio scenario and labour market reform in Spain. Moreover, the speakers have focused on the following items: transnational labour law, the future of the Wagner model of labour law in Canada and United States, gender in labour law, proportionality in labour law, goals and foundations of labour law, non-discrimination and equal treatment, definitions of the employee and the employer, welfare state, affirmative action/positive action in employment, labour representation models, the evolution of labour law in the Asia-Pacific Region, access to employment of people with disabilities, frontiers of workplace human rights, freedom of association and the right to strike, globalisation of labour and labour law, the decline of the standard contract of employment, dispute resolution, the right to work, implementation of works councils systems in Eastern Europe, new governance, labour law in times of crisis and global competition, collective bargaining and corporate governance, the European Convention on Human Rights, new technologies in labour law, worker`s dismissal and mobility.

 

Wykładnia i praktyka

Joanna Unterschütz
Wybrane problemy ograniczenia swobody koalicji w świetle prawa międzynarodowego i Konstytucji RP

Autorka uzasadnia zgłaszany w literaturze i praktyce postulat objęcia prawem do zrzeszania się w związkach zawodowych osób wykonujących pracę na podstawie umów prawa cywilnego oraz samozatrudnionych. Swoboda koalicji - w tym prawo tworzenia i wstępowania do związków zawodowych - zagwarantowana jest w Konstytucji RP oraz w licznych traktatach międzynarodowych. Polska ustawa o związkach zawodowych zawiera dalej idące ograniczenia podmiotowe niż te, które dopuszczają umowy międzynarodowe przyznające prawo do zrzeszania się w związkach zawodowych wszystkim ludziom pracy, nie tylko pracownikom w rozumieniu naszego kodeksu pracy. Budzi to wątpliwości w świetle konstytucyjnej zasady proporcjonalności. Stan ten jest także trudny do pogodzenia ze standardami międzynarodowymi i skłania do formułowania postulatu zmiany ustawy o związkach zawodowych, tak aby swoboda koalicji obejmowała jak najszerszą grupę podmiotów.

Limitations in the Personal Scope of the Freedom of Association in the Light of the International Law and the Polish Constitution

This study concerns the personal scope of the right to organise in trade unions in respect of persons performing work on the basis of the civil law contracts and self-employed. Freedom of coalition - including the right to form and join trade unions - is guaranteed in the Constitution and numerous international treaties. Personal scope of the right of association in trade unions, however, is narrower in the Law on Trade Unions and the laws governing the rights of certain groups of employees. The Law regulates subjective scope of the right in more restrictive way than the international agreements that grant the right of all working people, not only to employees under Labour Code. This condition is difficult to reconcile with international standards. It is also problematic in the light of the proportionality principle. The current legal state encourages to propose amendments the Law on Trade Unions, so that freedom of the coalition include the widest possible group of persons performing paid work.

Aleksandra Wiącek
Praca w handlu i usługach w niedziele i święta - problem nadal aktualny

Praca w niedzielę i święta od lat wywołuje liczne wątpliwości. Kwestią najbardziej kontrowersyjną jest dopuszczalność pracy w te dni w placówkach handlowych. Obecna regulacja ogranicza zakaz pracy w placówkach handlowych wyłącznie do świąt, z tym że obejmuje on także przypadek, gdy święto przypada w niedzielę. Przeciwnicy takiego rozwiązania wskazują, iż dni wolne od pracy, jakimi są święta i niedziele, stanowią jeden z trzech elementów gwarantujących pracownikowi, zgodnie z art. 66 ust. 2 Konstytucji oraz art. 14 k.p., prawo do wypoczynku. Ponadto przepisy dotyczące dni wolnych, które mają charakter świąt religijnych, mają za zadanie także realizację konstytucyjnej zasady wolności religii wyrażonej w art. 53 ust. 1 Konstytucji. Dni ustawowo wolne od pracy służą przede wszystkim budowaniu więzi rodzinnych poprzez umożliwienie spędzania czasu z rodziną, a także regeneracji sił po tygodniu pracy. Wolna niedziela i dni wolne w święta o charakterze religijnym pozwalają na właściwe świętowanie tych dni i praktykowanie kultu religijnego. W związku z tym, iż na skutek zgłoszenia projektów ustaw o zmianie kodeksu pracy w zakresie dotyczącym zakazu pracy w niedziele i święta, odżyła na nowo dyskusja nad tą kwestią, dzieląc środowiska polityczne i społeczeństwo, autorka dokonuje analizy obecnej regulacji oraz podejmuje próbę oceny proponowanych zmian.

Working in Retail and Services on Sundays and Holidays – an Issue Still Current

The article discusses the issue concerning working in retail and services on Sundays and holidays. It analyses the present regulation of this issue in the Labour Code. The author deals with a ban on working on Sundays and holidays and exceptions to it, paying particular attention to acceptability of work on these days in retail and service outlets. In this context the article attempts to estimate the proposed legislative changes of this matter, in particular in terms of carrying out the postulates of standardizing the regulations whose goal is to eliminate numerous doubts resulting from imprecise legal regulation.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Język umowy o pracę
Language of the Employment Contract
Z orzecznictwa Sądu Najwyższego

Szczególna ochrona stosunku pracy działacza międzyzakładowej organizacji związkowej
The Special Protection of the Employment Relation of the Inter-Trade Union Activist

Zdaniem Państwowej Inspekcji Pracy

Świadectwo pracy

Konsultacje i wyjaśnienia

Urlop wychowawczy

Nowe przepisy

Przegląd Dzienników Ustaw z 2013 roku od poz. 984 do poz.1148

Przegląd wydawnictw

Tomasz Duraj: Podporządkowanie pracowników zajmujących stanowiska kierownicze w organizacjach (Employment Subordination of Management Staff in Organizations)
rec. Jakub Stelina

Wskaźniki i składki ZUS – według stanu na dzień 1 października 2013 r.

Czy spełnianie zadań z zakresu polityki zatrudnienia nie ograniczy celu zasadniczego FGŚP?

 

Szykuje się nowa ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy. Sam pomysł jest dobry, a jego wprowadzenie podyktowane pozytywnymi ocenami mechanizmów wspierania zatrudnienia zawartych w ustawie z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców.

 

Felieton nie jest miejscem do opisywania konkretnych rozwiązań prawnych, które są zamieszczone w projektowanym akcie. Przyjedzie i na to czas. Tu i teraz pragnę odnieść się tylko do mechanizmów finansowania świadczeń przewidzianych dla pracowników, które mają być wypłacane przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych FGŚP). Nie jest to rozwiązanie nowe. Rząd stale sięga do zasobów Funduszu w sytuacjach kryzysowych (powódź, restrukturyzacje etc.).

 

FGŚP staje się często przysłowiową „ostatnią deską ratunku” polityki zatrudnienia.

 

Aktualnie przewiduje się, że generalnie świadczenia te będą pokaźne i w 2013 r. będą wynosiły maksymalnie 200 mln zł. Sukcesywnie będą wzrastały, by osiągnąć maksymalnie kwotę 241,1 mln zł w 2022 r. Od czerwca 2014 r. Rada Ministrów będzie określać konkretną kwotę pomocy świadczonej dla pracowników, biorąc pod uwagę przewidywane potrzeby dotyczące tej pomocy oraz uwzględniając stan środków FGŚP. Rada Ministrów nie wydaje rozporządzenia, jeżeli jego wydanie ograniczyłoby wykonywanie bieżących zadań Funduszu w zakresie ochrony roszczeń pracowniczych. Te same zastrzeżenia dotyczą Funduszu Pracy, który także ma wspierać ochronę miejsc pracy. Rozwiązanie ograniczające wypływ środków finansowych na cele niezwiązane bezpośrednio z zadaniami obu funduszy jest zatem analogiczne. Do tego projekt przewiduje zmianę ustawy o promocji zatrudnienia i wpisanie reguły, że środki Funduszu Pracy mogą być przeznaczane na finansowanie działań publicznych służb zatrudnienia wynikających z zadań określonych w innych ustawach. Podobne, lecz jednak nieco inne rozwiązanie znajdujemy w ustawie z 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, w której w 2009 r. wprowadzono postanowienie, iż ze środków Funduszu mogą być wypłacane także inne świadczenia na zasadach określonych w odrębnych ustawach, jednak tylko wówczas gdy Fundusz otrzyma dodatkowe środki finansowe przewidziane na ich wypłatę.

 

Oba fundusze są de lege lata państwowymi funduszami celowymi, których dysponentami jest minister właściwy do spraw pracy. Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych będący do 31 grudnia 2011 r. państwowym funduszem celowym posiadającym osobowość prawną stał się z dniem 1 stycznia 2012 r. państwowym funduszem celowym w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. Utracił zatem osobowość prawną, co powoduje, iż Skarb Państwa ponosi za jego zobowiązania odpowiedzialność i może wobec tego czerpać z jego środków „do woli”, o ile oczywiście będzie dotować tę działalność, co wynika wprost z ustawy z 2006 r. A zatem aktualnie istnieje możliwość opłacania środkami finansowymi zgromadzonymi na FGŚP innych zobowiązań niż te, które wynikają z niezaspokojonych roszczeń pracowniczych niewypłacalnego pracodawcy. Warunkiem jest jednak zawsze to, że w tworzeniu bazy materialnej Funduszu partycypuje państwo, realizujące swoją politykę zatrudnienia.

 

Wydawać by się zatem mogło, że wszystko zostało zsynchronizowane w zakresie obu funduszy i w zakresie ustawy budżetowej. Do końca jednak tak nie jest. Projektowana ustawa nie zakłada z góry dofinansowywania FGŚP z budżetu. A przecież de lege lata gwarancje tego Funduszu są ograniczone i w zakresie wysokości należnych kwot i przedmiotowo. Teoretycznie rzecz biorąc zasobność Funduszu powinna prowadzić albo do obniżenia składki, albo do poszerzenia zakresu ochrony roszczeń pracowniczych powstałych na skutek niewypłacalności pracodawcy. Tego jednak się nie przewiduje. Raczej prawodawca skupia się na osłonowej działalności socjalnej, w ramach której Fundusz przejmuje koszty świadczeń wykraczających poza ustawowe zobowiązania Funduszu i cel, dla którego został on powołany. A szkoda. Gdyby ustawodawca lub choćby uzasadniający projekt rozwiał moje obawy i potwierdził, że koszty dodatkowych wypłat będą rekompensowane specjalną dotacją na rzecz FGŚP, musiałabym przyklasnąć projektowi. W przeciwnym razie pozostaję w niepewności, czy cele Funduszu będą realizowane stosownie do wpływów ze składek, czy spełnianie dodatkowych, słusznych zadań społecznych nie ograniczy celu zasadniczego, tj. zaspokajania wierzytelności pracowników należnych od niewypłacalnego?

 

Małgorzata Gersdorf

Kurier FedEX 14 zł
Inpost Paczkomaty 14 zł
Kurier Inpost 14 zł
Odbiór osobisty 0 zł
Darmowa dostawa od 250 zł
Darmowa dostawa w Klubie Książki od 200 zł