W dniu 28.11.2023 r. mija dwadzieścia lat od wejścia w życie ustawy z 28.10.2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary. Rocznica ta stanowi dobrą okazję, aby dokonać oceny sposobu funkcjonowania tej ustawy w polskim porządku prawnym w ciągu minionych 20 lat, na podstawie dostępnych danych statystycznych. Punktem wyjścia do rozważań jest teza, że ustawa ta nie ma żadnego znaczenia praktycznego i stanowi jedynie instrument fasadowy. Analiza przeprowadzona w artykule potwierdza tę tezę – ustawa z 2002 r. nie jest de facto stosowana. W związku z tym w artykule postuluje się zmianę odpowiednich rozwiązań prawnych, wskazując kierunek pożądanych modyfikacji.

Artykuł poświęcony jest zagadnieniu kryminalizacji zachowań korupcyjnych w sektorze prywatnym. Postawiono w nim tezę, że art. 296a k.k. nie realizuje zaleceń wynikających z prawa międzynarodowego i prawa UE, bowiem odnosi się do korupcji w obrocie gospodarczym, obejmującej zachowania podejmowane zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym. Celem artykułu jest krytyczna analiza aktualnie obowiązującego kształtu art. 296a k.k. w świetle prawa międzynarodowego i prawa UE oraz sformułowanie propozycji de lege ferenda nowego brzmienia tego przepisu, które umożliwiłoby w końcu penalizację wszystkich zachowań korupcyjnych mających miejsce w sektorze prywatnym oraz jednocześnie pełne dostosowanie polskiego prawa do wymogów międzynarodowych.