Przedmiotem niniejszego artykułu jest wykazanie naruszeń zasady poprawnej legislacji w obszarze regulacji prawnych odnoszących się do lądowej energetyki wiatrowej w Polsce. Autorzy wskażą treść i granice zasady poprawnej legislacji, rekonstruując ją głównie na podstawie orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego. Celem identyfikacji wspomnianych naruszeń zasady poprawnej legislacji autorzy dokonają analizy wybranych aktów prawnych, odnoszących się do lądowej energetyki wiatrowej, zarówno na płaszczyźnie prawa administracyjnego, jak i prawa podatkowego. Ponadto w toku rozważań zostanie zweryfikowana hipoteza, czy naruszenie standardów dotyczących stanowienia prawa w zakresie regulacji lądowej energetyki wiatrowej w Polsce wpłynęło na spowolnienie tempa rozwoju tego sektora gospodarczego.

Celem niniejszego artykułu jest analiza wybranych zmian prawnych w przedmiocie systemów wsparcia odnawialnych źródeł energii, wprowadzonych ustawą z 19.07.2019 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw, pod kątem realizacji unijnego celu energetyczno-klimatycznego, tj. osiągnięcia 15-procentowego udziału odnawialnych źródeł w końcowym zużyciu energii brutto przez Polskę w 2020 r. Zastosowane przez autora metody badawcze opierały się na metodzie formalno- dogmatycznej oraz komparatystycznej. Komentując wprowadzone zmiany prawne, autor uwzględnił również aspekty ekonomicznej analizy prawa. Treść niniejszego artykułu odnosi się w szczególności do analizy prosumenckiego systemu wsparcia oraz aukcyjnego systemu wsparcia, jako obecnie najpopularniejszych mechanizmów promowania energetyki odnawialnej w Polsce. Zgodnie ze stanowiskiem autora wprowadzone zmiany prawne nie powinny w istotny sposób przełożyć się na wzrost mocy zainstalowanej odnawialnych źródeł energii w 2020 roku, choć z pewnością przyczynią się do poprawy sytuacji prawnej wytwórców oraz mogą wpłynąć na wzrost atrakcyjności polskiego rynku odnawialnych źródeł energii. Autor wskazuje ponadto na konieczność harmonizacji polskiego ustawodawstwa z unijną dyrektywą 2018/2001 w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, przewidującą konieczność dynamizacji rozwoju odnawialnych źródeł energii w perspektywie kolejnego celu energetyczno- klimatycznego, wyznaczonego na 2030 r.