W komentowanej uchwale Naczelny Sąd Administracyjny stanął przed koniecznością rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego w przedmiocie temporalnego zakresu stosowania przepisu art. 30 ust. 1 pkt 6 ustawy o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa. W niniejszym opracowaniu przyjęto, inaczej niż uczynił to NSA w sentencji uchwały, że okoliczności określone w art. 30 ust. 1 pkt 6 ustawy mogą stanowić przesłankę do uchylenia decyzji reprywatyzacyjnej jedynie w sytuacji, gdy miały one miejsce po dniu wejścia w życie tej ustawy. Zdaniem glosatora takie dyrektywy postępowania wynikają z istoty stosowanej w praktyce orzeczniczej sądów administracyjnych konstrukcji stosunku administracyjnoprawnego oraz charakteru sankcyjnego decyzji administracyjnych wydawanych na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy.

W judykaturze sądów administracyjnych pojawił się brak jednolitości w ocenie dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego na uchwałę rady gminy o przeprowadzeniu referendum w sprawie odwołania wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przez osobę piastującą urząd organu wykonawczego gminy. Od dłuższego czasu dominowało stanowisko opowiadające się za dopuszczalnością skargi w tym zakresie z uwagi na zapewnienie ochrony sądowej wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) w postępowaniu zmierzającym do zbadania legalności aktu organu gminy. Odmienny pogląd został wyrażony w postanowieniu NSA z 19.10.2022 r., sygn. akt III OSK 1560/22. W ocenie glosatora zasługuje on na pełną aprobatę, gdyż w odniesieniu do przedmiotowych uchwał nie sposób mówić o naruszeniu interesu prawnego (uprawnienia), od czego ustawodawca uzależnił skuteczne wniesienie skargi do sądu administracyjnego.