O sposobie rozumienia pojęcia sprawy podatkowej w znowelizowanych przepisach Ordynacji podatkowej dotyczących pełnomocnictw

Przepisy Ordynacji podatkowej (dalej: o.p.) posługują się pojęciem sprawy podatkowej, używając go w kilku odmiennych znaczeniach. W obowiązujących od 1.01.2016 r. przepisach dotyczących pełnomocnictw, wskazując na zakres umocowania przy pełnomocnictwie ogólnym i szczególnym, ustawodawca również się nim posłużył. Pojęcie to pojawiło się m.in. w art. 138e o.p., zgodnie z którym pełnomocnictwo szczególne upoważnia do działania we wskazanej sprawie podatkowej lub innej wskazanej sprawie należącej do właściwości organu podatkowego. W praktyce funkcjonowanie przepisów o pełnomocnictwie szczególnym i brak definicji pojęcia sprawy podatkowej, w ramach której działa pełnomocnik, ujawniło szereg wątpliwości związanych właśnie ze sposobem interpretacji tego pojęcia. Celem artykułu — z uwagi na toczące się aktualnie dyskusje w judykaturze — jest rozstrzygnięcie, w jaki sposób rozumieć ten termin. Czy pojęcie „sprawy podatkowej”, którym posługuje się ustawodawca na gruncie art. 138e § 1 o.p., oznacza sprawę w ujęciu materialnym, czy w znaczeniu procesowym? Innymi słowy, czy w rozumieniu tego przepisu sprawa podatkowa powstaje dopiero z chwilą wszczęcia postępowania podatkowego, czy istnieje wcześniej, niezależnie od aspektu proceduralnego?

Bibliografia/References

Adamiak, B. (2001). Przedmiot postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej. Państwo i Prawo, (8), s. 29–38.

Etel, L. (red.) (2020). Ordynacja podatkowa. Komentarz. LEX/el.

Filipek, J. (2009). Sprawa odmowy wszczęcia i sprawa umorzenia postępowania administracyjnego. W: J. Posłuszny, Z. Czarnik, R. Sawuła (red.),

Instytucje procesu administracyjnego i sądowoadministracyjnego. Księga Jubileuszowa dedykowana Prof. nadz. dr. hab. Ludwikowi Żukowskiemu (86–88). Przemyśl–Rzeszów: Wyższa Szkoła Prawa i Administracji w Przemyślu.

Filipek, J. (1968). Stosunek administracyjnoprawny. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace prawnicze, CLXXXVII(34), 95–96.

Hauser, R. (1998). Rola przepisów procesowych w realizacji norm materialnego prawa administracyjnego. W: Z. Leoński (red.), Rola materialnego prawa administracyjnego a ochrona praw jednostki, (23–24). Poznań: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej.

Jagielski, J. (2018). Kontrola administracji publicznej. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Kiełkowski, T. (2004). Sprawa administracyjna. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.

Krawiec, G. (2007). Wznowienie ogólnego postępowania administracyjnego. Sosnowiec: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Zarządzania i Marketingu w Sosnowcu.

Longchamps, F. (1964). O pojęciu stosunku prawnego w prawie administracyjnym. Acta Universitatis Wratislaviensis. Prawo (XII), 45.

Musiał, K. J. (2010). Sprawa a postępowanie podatkowe. Przegląd Podatkowy, (9), 10–12.

Pahl, B. (2013). Współuczestnicy w procedurach podatkowych. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Pietrasz, P., Siemieniako, J. (2014). Znaczenie oświadczeń podatnika w rozstrzyganiu spraw podatkowych. W: R. Dowgier (red.), Ordynacja podatkowa. Rozstrzygnięcia organów podatkowych i skarbowych (230–248). Białystok: Temida 2.

Stachurski, W. (2010). Realizacja zobowiązań podatkowych w ramach procedur kontrolnych. W: L. Etel (red.), System Prawa Finansowego. T. 3. Prawo daninowe (674). Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Strzelec, D. (2017). Skuteczność pełnomocnictwa złożonego w trakcie kontroli podatkowej lub celno-skarbowej w toku postępowania podatkowego. Przegląd Podatkowy, (8), 15–19.

Strzelec, D. (2009). Postępowanie podatkowe, przepisy proceduralne, stosowanie prawa podatkowego. Zagadnienia pojęciowo-terminologiczne. Toruński Rocznik Podatkowy, 176–193.

Tarno, J. P. (1979). Przepływ informacji w organach administracji a przepis art. 1 k.p.a. Acta Universitatis Lodziensis, (25), Seria I, 52.

Woś, T. (1980). Pojęcie „sprawy” w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego. Acta Universitatis Wratislaviensis, (1022), Prawo CLVIII, 329–335.