Instytucja ustąpienia akcjonariusza ze spółki jest nadzwyczajnym instrumentem, chroniącym mniejszościowego akcjonariusza prostej spółki akcyjnej przed nieetycznymi i dyskryminacyjnymi działaniami samej spółki lub akcjonariuszy kontrolujących spółkę, które w sposób trwały i poważny naruszają jego interesy. Jest to więc instytucja przewidziana do zastosowania w szczególnie drastycznych przypadkach. Ustąpienia akcjonariusza ze spółki nie powinno się postrzegać jako uniwersalnego rozwiązania problemu bycia „więźniem spółki” – a więc ogólnej, powszechnie dostępnej alternatywy dla zbycia akcji niepublicznej spółki w warunkach braku płynnego rynku dla jej akcji. Celem niniejszego artykułu jest rozstrzygnięcie kontrowersji wokół zakresu zastosowania omawianej instytucji. Autorzy opowiadają się za wąskim jego ujęciem.

Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie dopuszczalności nabycia od nieuprawnionego akcji objętych rejestrem akcjonariuszy. Poruszono również problem roszczeń przysługujących rzeczywiście uprawnionemu, związanych z przypadkiem takiego nabycia. Artykuł pozwolił na wykazanie, że w prawie polskim obecnie możliwe jest nabycie akcji wpisanych do rejestru akcjonariuszy, mimo że umowa została zawarta z osobą nieuprawnioną do rozporządzania nimi. Dematerializacja nie doprowadziła tym samym do osłabienia ochrony nabywcy w dobrej wierze. Odmienny wniosek przeczyłby zresztą założeniu o racjonalności ustawodawcy.

Celem niniejszego artykułu jest opisanie zasad rządzących w prawie polskim dokonywaniem wpisów w rejestrze akcjonariuszy. Szczególna uwaga została poświęcona zasadzie szybkości wpisu, jej praktycznym konsekwencjom oraz ograniczeniom. Autorzy bronią poglądu, że zasada szybkości wpisu odgrywa w tym postępowaniu szczególnie ważną rolę. Obowiązek podjęcia wnikliwych i całościowych czynności wyjaśniających powstaje dopiero w razie powzięcia przez podmiot prowadzący rejestr akcjonariuszy uzasadnionych wątpliwości co do zasadności wpisu.

Celem niniejszego artykułu jest analiza podstawowych problemów prawnych związanych z prowadzeniem rejestru akcjonariuszy prowadzonego w formie rozproszonej, zdecentralizowanej bazy danych, w szczególności wykorzystującej technologię blockchain. Porusza więc on także problematykę formy akcji spółek niepublicznych i modelu ich dematerializacji; rejestru akcjonariuszy oraz obowiązków podmiotu prowadzącego ten rejestr. W niniejszym opracowaniu prezentuję tezę, że regulacje dotyczące rejestru akcjonariuszy prowadzonego w formie rozproszonej i zdecentralizowanej bazy danych należy interpretować świetle przepisów kształtujących ogólną funkcję rejestru akcjonariuszy jako podstawowego mechanizmu służącemu wykonywaniu prawa akcjonariuszy i obrotu nimi. Dlatego też konstrukcja takiego rejestru akcjonariuszy musi zapewniać nie tylko integralność zawartych tam danych, ale przede wszystkim prawidłowość stosunków korporacyjnych w spółce.