Zarządzanie wiedzą w zespołach zdalnych — studium przypadku COVID-19

The knowledge management is crucial for existing of modern organizations. Virtual teams were not very popular so far. Generally only IT sector was deeply involved in this method of work. New conditions of work during the lockdown change situation rapidly. Almost all organizations were forced to became virtual. One of the most important challenge in that situation was knowledge management, because of strong demand for new competencies. The are many obstacles to overcome that situation such as for example, organization culture, and luck of digital competencies. We must adopt new methods of training people and knowledge mangamanet to be more competitive in new distant reality and successfully conduct personnel policy.

Bibliografia/References

Aniszewska, G. (2007). Kultura organizacyjna w zarządzaniu. Warszawa: PWE.

Antczak, Z. (2005). Funkcja personalna w przedsiębiorstwie: w okresie transformacji gospodarczo-społecznej w Polsce. Wrocław: Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu.

Bassi, L. i McMurrer, D. (2006). Human capital and organizational performance: Next generation. Whitepaper available online: www.mcbassi.com (10.10.2018)

Bojewska, B. (2015). Innowacyjność organizacji sieciowych w gospodarce opartej na wiedzy. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej.

Cameron, E. i Green, M. (2009). Nadawanie sensu zarządzaniu zmianą. Londyn: Kogan Page.

Chmiel, N. (2003). Psychologia pracy i organizacji. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Christoper, E. (2012). Communication across cultures. Londyn: Palgrave Mac Millan. https://doi.org/10.1007/978-1-137-01097-1

Czarkowski, J. J. (2012). E-learning dla dorosłych. Warszawa: Diffin.

Dalkir, K. i Liebowitz, J. (2011). Knowledge Management in Theory and Practice. MIT Press.

Danilewicz, D. (2004). Analiza efektywności programów szkoleniowych. W: M. Juchnowicz (red.), Standardy europejskie w zarządzaniu zasobami ludzkimi. Warszawa: Poltext.

Deci, E. L. i Ryan, R. M. (1985). Intrinsic motivation and self-determination in human behavior. New York: Plenum Publishing Co. https://doi.org/10.1007/978-1-4899-2271-7

Dunning, J. (1994). Multinational Enterprises and the Global Economy. Massachusetts: Edwar Elgar Publishing.

Griffin, R. (2017). Podstawy zarządzania organizacjami. Warszawa: PWN.

Hibbard, J. (1997). Knowing what we know. Information Week, 20.10.1997.

KGMG (2004). Zarządzanie wiedzą w Polsce — Raport badawczy. Warszawa: KPMG.

Klimczok, M. A. i Tomczyk, A. (2012). Zarządzanie wiedzą — współczesna koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Zarządzanie, (2).

Klimek, J. (2019). Inteligentny rozwój firmy rodzinnej a współczesne wartości. Warszawa: Diffin.

Krawczyk-Bryłka, B. (2016). Budowanie zespołu wirtualnego — zasady i wyzwania. Politechnika Gdańska. Studia Informatica Pomerania, 2(40). https://doi.org/10.18276/si. 2016.40-09

Linstead, S., Fulom, L. i Liley, S. (2004). Management and organization. New York: Palgrave Mcmillan.

Macintosh, A. (1996). Position Paper on knowledge asset Management. Artificial Intelligence Applications Institut. Uniwersity of Edinburgh.

Macko, M. (2009). Poczucie sprawiedliwości organizacyjnej a zachowania pracowników. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Społecznych UAM.

Mikuła, B. (2005). Geneza, przesłanki i istota zarządzania wiedzą w organizacji. W: K. Perechuda (red.), Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie. Warszawa: PWN.

Miroński, J. (2014). Wyzwania zarzadzania wiedzą w zespołach wirtualnych. E-mentor, (5). https://doi.org/10.15219/em57.1142

Pietrzyk, S. (2015). Innowacyjne podejście do zarządzania wiedzą na przykładzie szkolenia osób 50+. Przedsiębiorczość i Zarządzanie. Zarządzanie — nowe perspektywy: heurystyczne podejście do innowacyjności, XVI(11).

Pocztowski, A. (2008). W: A. Pocztowski (red.), Zarządzanie talentami w organizacji. Kraków: Oficyna Wolters Kluwer Business.

Pocztowski, A. i Wiśniewski, Z. (2004). Zarządzanie zasobami ludzkimi w warunkach nowej gospodarki. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.

Probst, G., Raub, S. i Romhardt, K. (2002). Zarządzanie wiedzą w organizacji. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.

Rokita, J. (2003). Organizacja ucząca się. Katowice: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. K. Adamieckiego w Katowicach.

Romanowska, M. (2004). W: M. Romanowska (red.), Leksykon zarządzania wiedzą. Warszawa: Diffin.

Singelis, T. M., Triandis, H. C., Bhawuk, D. P. S. i Gelfand, M. J. (1995). Horizontal and vertical dimensions of individualism and collectivism: a theoretical and measurement refinement. Cross-Cultural Research, (29). https://doi.org/10.1177/106939719502900302

Stefaniuk, T. (2014). Komunikacja w zespole wirtualnym. Warszawa: Diffin.

Sułkowski, Ł. (2015). Metody zarządzania współczesnym przedsiębiorstwem. Łódź: SAN.

Taleb, N. N. (2020). Czarny łabędź. Poznań: ZYSK i SKA.

Wiig, K. (1997). Knowledge Managament: Where did it come from and where it will go? Expert Systems with applications. Pergamon Press/Elesevier, (14). https://doi.org/10.1016/S0957-4174(97)00018-3

Wróblewska, V. (2014). Charakterystyka wpływu czynnika strategicznego na zarządzanie wiedzą. W: E. Gołębiowska (red.), Przedsiębiorczość i Zarządzanie, XV(111). Łódź: Wydawnictwo SAN.

Wyrozębski, P. (2011). Wiedza i zarządzanie wiedzą w organizacji. W: M. Trocki (red.), Zarządzanie wiedzą w projektach. Metodyki, modele kompetencji i modele dojrzałości. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.