Szybki rozwój techniki i nowoczesnych gałęzi przemysłu sprzyja wzrostowi ilości wytwarzanych odpadów. Wiążą się z tym poważne problemy ekologiczne i ekonomiczne, które muszą być kontrolowane i na bieżąco rozwiązywane zgodnie z wymogami ochrony środowiska. Wczesne rozpoznanie zagrożenia, jakie niesie ze sobą nieodpowiednie gospodarowanie odpadami, pozwala w krótkim czasie podjąć trafne decyzje, które będą bezpieczne, możliwe do zaakceptowania przez społeczeństwo i zapewne związane z dużo mniejszymi kosztami. Konieczne są działania zarówno wytwórców, jak i obywateli, ukierunkowane na opracowanie skutecznych sposobów unieszkodliwiania odpadów. W niniejszej pracy podjęto próbę analizy i wyjaśnienia zagadnień związanych z termicznym unieszkodliwieniem palnych odpadów przemysłowych. Celem pracy było wykorzystanie powyższych odpadów przede wszystkim do celów energetycznych. Tę procedurę można stosować w różnych już istniejących procesach technologicznych. Termiczna utylizacja zachodzi w różnego typu komorach, a instalacje są dobierane indywidualnie do każdego rodzaju odpadów ze względu na różnorodność ich właściwości.

Obecnie przemysł hutniczy zmaga się z problemem energetycznego wykorzystania procesowych produktów ubocznych. Zgodnie z najnowszymi dyrektywami gazy hutnicze (gaz koksowniczy COG, gaz wielkopiecowy BFG oraz gaz konwertorowy BOFG) nie powinny być produktem ubocznym, kłopotliwym do zagospodarowania. Powinny stać się nośnikiem energetycznym poprawiającym efektywność ekonomiczną oraz ekologiczną huty. Najprostszym sposobem ich zagospodarowania jest spalanie bądź współspalanie z gazem ziemnym bezpośrednio w miejscu powstawania w znajdujących się na terenie huty piecach grzewczych. Technologia ta napotyka jednak wiele trudności. Największe problemy techniczne związane są z zapewnieniem wymaganej czystości gazów oraz ciągłości dostaw gazów o odpowiednich parametrach energetycznych. Dodatkowe trudności, wynikające ze specyfiki spalanych gazów, mogą docelowo zmuszać do wprowadzania niezbędnych modyfikacji w sposobie prowadzenia procesu. Konsekwencją tego jest obniżenie efektywności ekonomicznej procesu.