Zmiany technologiczne oraz społeczne wymagają stosowania w obszarze kształtowania kompetencji pracowniczych innowacyjnych rozwiązań za zakresu systemów szkoleniowych wykorzystujących nowoczesne technologie. Przykładem takich rozwiązań są platformy e-learningowe typu MOOC (Massive Open Online Courses — masowe otwarte kursy internetowe), które cieszą się coraz większym zainteresowaniem zarówno wśród dostawców usług, jak również wśród użytkowników. Różnorodność tematyczna oferowanych szkoleń na platformach e-learningowych typu MOOC pozwala dość szeroko wykorzystywać je do kształtowania kompetencji zespołów pracowniczych i zespołów projektowych przy minimalizacji kosztów ich pozyskania. Celem niniejszego artykułu jest analiza, na bazie studium przypadków, wykorzystania szkoleń e-learningowych na platformach typu MOOC do kształtowania kompetencji zespołów pracowniczych, w tym zespołów projektowych. Sukces platformy e-learningowej typu MOOC udostępnionej przez CBA czy też platformy Akademia PARP, udostępnionej przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości, które umożliwiają kształtowanie kompetencji pracowników rozumianych jako wiedza, umiejętności oraz postawy/cechy osobowości pracownika w różnych obszarach życia społeczno- -gospodarczego, wskazuje na zwiększającą się rolę tego typu narzędzi w badanym obszarze.

Jakość personelu, kształtowanie kompetencji pracowników przedsiębiorstw jest coraz częściej skutecznym narzędziem budowania przewagi konkurencyjnej w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społeczno-gospodarczej. Przygotowanie kadr dla współczesnej gospodarki wymaga stosowania innowacyjnych rozwiązań w obszarze systemów szkoleniowych. Mowa tu m.in. o narzędziach edukacyjno-szkoleniowych charakterystycznych dla XXI w., w tym o rozwiązaniach symulatorowych wykorzystujących technologię wirtualnej rzeczywistości (VR) lub rozszerzonej rzeczywistości (AR). Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie wybranych przykładów skutecznego wykorzystania różnych technologii symulatorowych, w tym technologii VR/AR w obszarze szkolenia kadr dla sektora TSL w Polsce, a także osiąganych dzięki nim korzyści i ograniczeń w ich stosowaniu. Celem dodatkowym jest wskazanie polskich doświadczeń w zakresie szkolenia z wykorzystaniem symulatorów, a także w zakresie koncepcji wirtualnej rzeczywistości.