Wykładnia literalna art. 171 k.p. prowadzi do wniosku, że polskie prawo pracy nie zawsze realizuje zasady odpoczynku rocznego, gwarantowanego poprzez urlop wypoczynkowy. Tymczasem analiza celu wypoczynku, jakim jest zapewnienie pracy bezpiecznej, prowadzi do wniosku, że taka wykładnia naruszałaby zarówno konstytucję, jak i prawo unijne. W niniejszym tekście przeprowadzone jest rozumowanie prawnicze, które przeciwstawia się takiej interpretacji.

Analiza najnowszego orzecznictwa polskiego Sądu Najwyższego w sprawach dotyczących przeciwdziałania mobbingowi i dyskryminacji ma charakter przełomowy. Dotyczy to przede wszystkim dwóch kwestii. Pierwsza, to wyraźnie odróżnienie czynów niedozwolonych (naruszania dóbr osobistych pracownika) od nakazu przeciwdziałania mobbingowi i dyskryminacji. Powyższe daje podstawy do dochodzenia przez ofiarę przemocy psychicznej roszczeń z dwóch różnych tytułów. Druga, to nowoczesna interpretacja przewidzianego przez kodeks pracy zryczałtowanego odszkodowania. Sąd słusznie dostrzegł w nim zadośćuczynienie oraz sankcję. Wszystko to ma ten skutek, że pomimo braku zmian w regulacjach prawnych, znacząco wzrosła ochrona praw pracowniczych.