Artykuł został poświęcony problematyce ochrony prawnej przed przemocą osób bezrobotnych w trakcie odbywania stażu, który zalicza się do najczęściej stosowanych podstawowych form aktywizacji zawodowej. Problematyka ta nabiera szczególnego znaczenia w świetle Konwencji nr 190 MOP dotyczącej eliminacji przemocy i molestowania w świecie pracy, w której stażyści zostali explicite wskazani obok pracowników jako grupa, której ochrona przed przemocą i molestowaniem powinna być zagwarantowana. Niejasny charakter prawny stażu oraz złożoność relacji zachodzących pomiędzy trzema podmiotami zaangażowanymi w jego realizację, daje asumpt do rozważań na temat przyjętego przez polskiego ustawodawcę modelu ochrony oraz jego zgodności z Konwencją nr 190 MOP, która w razie ratyfikacji będzie wyznaczała standardy ochrony przed przemocą w świecie pracy.

Artykuł został poświęcony formom pomocy dla osób bezrobotnych i poszukujących pracy, jakie zostały przewidziane w projekcie ustawy o aktywności zawodowej, która ma zastąpić obowiązującą od niemal dwudziestu lat ustawę z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Autorka poddała analizie i próbie oceny projektowane rozwiązania w obszarze form pomocy mających zastąpić usługi i instrumenty rynku pracy, zwracając uwagę na zakres zmian oraz dokonując ich konfrontacji z obowiązującymi regulacjami prawnymi.

Celem artykułu jest omówienie problematyki udostępniania pracodawcy danych osobowych dotyczących niepełnosprawności przez pracowników oraz próba oceny zakresu swobody informacyjnej pracownika w tym obszarze. Analizie zostały poddane regulacje z zakresu ochrony danych osobowych, prawa pracy oraz odnoszące się do statusu prawnego osób niepełnosprawnych.