Celem artykułu jest wykładnia treści art. 13 kodeksu pracy zawierającego zasadę pracowniczego prawa do godziwego wynagrodzenia za pracę. Zdaniem autora na treść tego przepisu składają się: obowiązek państwa ustalania minimalnego wynagrodzenia za pracę, przestrzeganie przez pracodawców ekwiwalentności świadczeń wzajemnych — świadczenia pracy i wynagrodzenia oraz zakaz dyskryminacji w zakresie płac. Aspekty te stanowią przejaw sprawiedliwości rozdzielczej i wymiennej w stosunkach pracy.

Artykuł zawiera wykładnię zasady uczestnictwa pracowników w zarządzaniu zakładem pracy określonej w art. 18² kodeksu pracy, z objaśnieniem jej statusu prawnego oraz występujących w tym przepisie pojęć. Za główny przedmiot w przepisach odrębnych, o których mowa w art. 18² k.p., autor uznaje ustawę z 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji, będącą podstawą tworzenia rad pracowników. Rady te są jednak powoływane w coraz węższym zakresie. Autor zgłasza propozycje, które mogą się przyczynić do ożywienia tej instytucji, należącej do standardu unijnego prawa pracy.