Od czasu pierwszych wyroków z 14 marca 2017 r., dotyczących symboli religijnych w miejscu pracy (C-157/15 i C-188/15) TSUE konsekwentnie rozwija linię orzeczniczą przychylną zasadzie neutralności. Autorzy stawiają tezę, że TSUE w swym orzecznictwie różnicuje sektor prywatny i publiczny. W przypadku sektora prywatnego dążenie przedsiębiorcy do postrzegania go przez klientów jako neutralnego jest zgodnym z prawem celem (art. 16 KPP). Pracodawca musi jednak dodatkowo wykazać, że istniała rzeczywista konieczność wprowadzenia polityki neutralności, związana ze zobiektywizowanymi potrzebami lub oczekiwaniami klientów albo koniecznością łagodzenia ryzyka konfliktów między pracownikami. W przypadku sektora publicznego (władzy publicznej) dążenie do neutralności (w tym neutralności wykluczającej – również w relacjach z innymi pracownikami) jest uznawane za usprawiedliwiony cel bez konieczności wykazania innej potrzeby.