Zagadnienie przedstawione w tytule artykułu mieści się w szerokiej i kontrowersyjnej problematyce granic ingerencji (interwencji) państwa względem rodziny. Autor przedstawia sposób rozumienia zasady pomocniczości (subsydiarności) oraz charakteryzuje obowiązki alimentacyjne, które powinny być pierwszym źródłem wsparcia dla osób cierpiących niedostatek. Na tym tle opisuje trzy świadczenia socjalne, a mianowicie świadczenia wypłacane w ramach pomocy społecznej, świadczenia z funduszu alimentacyjnego oraz świadczenia wypłacane w ramach programu 500+, odpowiadając jednocześnie na pytanie, czy ich regulacja prawna jest zgodna z tą zasadą. Okazuje się, że ściśle odpowiadają zasadzie pomocniczości świadczenia wypłacane w ramach pomocy społecznej, a w mniejszym stopniu świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Natomiast świadczenia wypłacane w ramach programu 500+, które są przyznawane bez względu na ekonomiczny status rodziny, a także bez zakreślonego celu ich wypłacania, którego osiągnięcie wiązałoby się z zaprzestaniem wypłat, są sprzeczne z zasadą pomocniczości. Istnieje ponadto ryzyko, że mogą one powodować erozję obowiązków alimentacyjnych.