Przesłanki odmowy podjęcia pracy przez osobę skierowaną do zwalczania COVID-19

Na straży wolności i praw człowieka stoi państwo, które zapewnia także bezpieczeństwo obywateli w każdej sferze ich życia i każdych warunkach. Działania państwa zawsze odnoszą się do człowieka jako jednostki i jako członka społeczeństwa i powinny być ukierunkowane na zapewnienie i ochronę zarówno interesów jednostkowych, jak i interesu zbiorowego. W ramach działań podejmowanych na rzecz dobra wspólnego należy wskazać te, które są związane z ochroną życia i zdrowia człowieka. To na władzy publicznej ciąży prawny obowiązek podjęcia działań eliminujących bądź przynajmniej minimalizujących wszelkie zagrożenia dla życia i zdrowia człowieka, które obejmują także zwalczanie chorób epidemicznych. W tym aspekcie istnieje właśnie możliwość przymusowego skierowania określonej osoby do pracy przy zwalczaniu epidemii. Ustawodawca tworzy jednak krąg osób wyłączonych z tej możliwości, z powodu wystąpienia określonych przyczyn. Celem artykułu jest omówienie tych okoliczności.

Bibliografia/References

Adamczyk, S. i Surdykowska, B. (2020). Świat pracy na bezdrożach. Refleksje wokół możliwych skutków pandemii COVID-19. Praca i Zabezpieczenie Społeczne, (4).

Czerniak-Swędzioł, J. (2016). Uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem w świetle przepisów prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, Warszawa.

Florek, L. (1997). Konstytucyjne gwarancje uprawnień pracowniczych. Państwo i Prawo, (11–12).

Świątkowski, A. M. (2008), Międzynarodowe prawo pracy. Tom I. Międzynarodowe publiczne prawo pracy. Warszawa.