Charakter prawny dróg wewnętrznych — problemy legislacyjne

Opracowanie skupia się na statusie prawnym dróg wewnętrznych ogólnodostępnych, niezaliczonych do żadnej z kategorii dróg publicznych, których wyodrębnienie prawne jest kwestionowane. W konsekwencji zdarza się, że podmiot prawa prywatnego nie tylko zostaje zobowiązany do wybudowania dróg ogólnie dostępnych, ale także do ich późniejszego utrzymywania, co stanowi przykład wywłaszczenia de facto. Taka dysproporcja jest niedopuszczalna w państwie prawa, co zostało potwierdzone w orzecznictwie ETPCz, którego tezy są ciągle ignorowane w prawie polskim. Źródłem problemu jest formalne, a nie materialne definiowanie dróg publicznych. Tymczasem to właśnie ta ostatnia perspektywa umożliwia zrozumienie istoty dróg wewnętrznych pełniących tę samą funkcję co drogi publiczne. W artykule prezentowa jest teza, że o tym, czy dana droga ma charakter drogi publicznej, czy też wewnętrznej, nie przesądza wyłącznie formalne zakwalifikowanie do danej kategorii dróg publicznych, ale faktyczny sposób użytkowania.

Bibliografia/References

Literatura/Literature

Bigo, T. (1948). Prawo administracyjne. Instytucje ogólne. Wrocław.

Błaś, A., Boć, J. (red.), Jeżewski, J. (2003). Administracja publiczna. Wrocław: Kolonia Limited.

Daniel, P. (2013). Odszkodowanie za nieruchomości wydzielone pod drogi wewnętrzne. Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego, (6).

Kasznica, S. (1946). Polskie prawo administracyjne. Poznań.

Kierzyk, T. (2007). Zadania gmin w zakresie budowy dróg. Drogi wewnętrzne (teoria i praktyka). Rejent, (12).

Leoński, Z., (2009). Materialne prawo administracyjne. Warszawa: C.H.Beck.

Leoński, Z., Szewczyk, M., Kruś, M. (2019). Prawo zagospodarowania przestrzeni. Warszawa: Wolters Kluwer.

Peretiatkowicz, A. (1946). Podstawowe pojęcia prawa administracyjnego. Poznań: Księgarnia Wł. Wilak.

Sierpowska, I. (2009). Drogi publiczne jako kategoria dobra publicznego — w świetle poglądów doktryny i rozwiązań normatywnych. W: Własność, idea, instytucje, ochrona. Wrocławskie Studia Erazmiańskie, (III).

Szewczyk, M. (2009). Czy można wyznaczać drogi wewnętrzne w planach miejscowych. Problemy planistyczne, (2).

Świderski, K. (2013). Charakter prawny dróg wewnętrznych. Casus, (1).

 

Akty prawne/Legal acts

Dekret z 4.08.1956 r. o podziale dróg publicznych (t.j. Dz.U. 1956, nr 35, poz. 158).

Protokół nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 20.03.1952 r. (Dz.U. 1995, nr 36, poz. 175/1 ze zm.).

Uchwała nr LXXI/1110/VI/2014 Rady Miasta Poznania z 8.07.2014 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „Strefa przemysłowa przy ul. Warszawskiej” w Poznaniu (symbol-AW, www.mpu.pl).

Ustawa z 10.12.1920 r. o budowie i utrzymaniu dróg publicznych (Dz.U. 1948, nr 54, poz. 433 ze zm.).

Ustawa z 29.03.1962 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. 1962, nr 20, poz. 90 z późn. zm.).

Ustawa z 21.03.1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. 2018, poz. 2068 z późn. zm.).

Ustawa z 8.08.1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. 2019, poz. 506 z późn. zm.).

Ustawa z 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. 2020, poz. 65).

Ustawa z 4.09.1997 r. o działach administracji rządowej (t.j. Dz.U. 2019, poz. 945 z późn. zm.).

Ustawa z 16.04.2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1614 z późn. zm.).

 

Orzecznictwo/Judgments

Postanowienie WSA w Poznaniu z 20.01.2015 r., sygn. akt. II SA/Po 894/14, LEX nr 1584711.

Wyrok ETPCz z 6.11.2007 r. w sprawie Bugajny i inni v. Polska, nr sprawy 22531/05 (LEX nr 318591).

Wyrok NSA z 20.10.2000 r., sygn. akt III SA 1432/99, CBOSA (5.10.2020).

Wyrok NSA z 16.09.2009 r., sygn. akt II OSK 1330/08, LEX nr 1166026.

Wyrok NSA z 20.10.2005 r., sygn. akt FSK 2383/04, CBOSA (5.10.2020).

Wyrok NSA z 27.10.2011 r., sygn. akt II OSK 1742/11, LEX nr 975371.

Wyrok NSA z 27.06.2012 r., sygn. akt I OSK 986/11, LEX nr 1217382.

Wyrok NSA z 23.08.2013 r., sygn. akt II OSK 802/12, LEX nr 1559904.

Wyrok NSA z 24.01.2014 r., sygn. akt II OSK 2121/12, LEX nr 1502254.

Wyrok NSA z 10.09.2014 r., sygn. akt I OSK 229/13, LEX nr 1551287.

Wyrok NSA z 17.04.2018 r., sygn. akt II OSK 1410/16, LEX nr 2487078.

Wyrok NSA z 29.08.2018 r., sygn. akt II OSK 1462/18, LEX nr 2563852.

Wyrok SN z 22.05.2002 r., sygn. akt: I CKN 194/00, LEX nr 55086.

Wyrok WSA w Łodzi z 9.08.2007 r., sygn. akt I SA/Łd 220/07, LEX nr 307045.

Wyrok WSA w Poznaniu z 23.11.2007 r., sygn. akt. III SA/Po 1052/06, LEX nr 423855.

Wyrok WSA w Gdańsku z 17.01.2018 r., sygn. akt II SA/Gd 756/17, LEX nr 2439401.

Wyrok WSA w Białymstoku z 14.02.2008 r., sygn. akt II SA/Bk 853/07, CBOSA (5.10.2020).

Wyrok WSA w Krakowie z 31.03.2008 r., sygn. akt II SA/Kr. 1285/07, CBOSA (5.10.2020).

Wyrok WSA w Krakowie z 31.03.2008 r., sygn. akt II SA/Kr 1285/07, LEX nr 485816.

Wyrok WSA w Warszawie z 27.06.2008 r., sygn. akt I SA/Wa 383/08, LEX nr 496206.

Wyrok WSA w Krakowie z 15.04.2010 r., sygn. akt II SA/Kr 49/10, CBOSA (5.10.2020).

Wyrok WSA w Gliwicach z 1.12.2010 r., sygn. akt II SA/Gl 411/10, CBOSA (5.10.2020).

Wyrok WSA w Białymstoku z 28.06.2011 r., sygn. akt II SA/Bk 823/10, LEX nr 852467.

Wyrok WSA w Kielcach z 14.03.2012 r., sygn. akt II SA/Ke 87/12, LEX nr 1138515.

Wyrok WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 22.03.2012, sygn. akt IV SA/Po 1216/11, CBOSA (5.10.2020).

Wyrok WSA we Wrocławiu z 21.06.2012 r., sygn. akt II SA/Wr 263/12, LEX nr 1213332.

Wyrok WSA w Olsztynie z 15.01.2013, II SA/Ol 1314/12, CBOSA (5.10.2020).

Wyrok WSA w Warszawie z 5.10.2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1028/17, LEX nr 2394057.

Wyrok WSA w Łodzi z 14.01.2020 r., sygn. II SA/Łd 924/19, CBOSA, LEX nr 2773209.