Najlepsze ceny Specjalne oferty dla członków klubu książki PWE Najtańsza dostawa
dr hab. Jacek Wantoch-Rekowski, prof. UMK
ORCID: 0000-0002-1606-7790

Dr hab. prof. UMK Jacek Wantoch-Rekowski, zatrudniony w Katedrze Prawa Finansów Publicznych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W swoim dorobku posiada ponad 100 publikacji z zakresu szeroko pojętego prawa finansów publicznych. Autor i współautor monografii naukowych i komentarzy, głównie do przepisów prawa podatkowego i finansów ubezpieczeń społecznych. Redaktor naczelny kwartalnika naukowego „Prawo Budżetowe Państwa i Samorządu”. Radca

prawny, członek Regionalnej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej

w Bydgoszczy. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół zagadnień dotyczących finansów ubezpieczeń społecznych (głównie — składek na ubezpieczenia społeczne), podatków i prawa podatkowego oraz finansów samorządowych.

 
DOI: 10.33226/0032-6186.2020.6.4
JEL: K29, K49

Artykuł 28 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych umożliwia Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych umarzanie należności z tytułu składek. Wniosek płatnika jest rozstrzygany w formie decyzji. Od pewnego czasu problematyka umarzania należności z tytułu składek została przez ZUS „scentralizowana” i zajmuje się tym Centrum Umorzeń. Z teoretycznego i praktycznego punktu widzenia jest istotne, czy podmiotem wydającym decyzje jest Centrum Umorzeń (kierownik Centrum Umorzeń), czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych działający poprzez Prezesa Zakładu lub pracownicy Zakładu działający z upoważnienia Prezesa ZUS.

Słowa kluczowe: składki na ubezpieczenia społeczne; umorzenia; ZUS; decyzje
DOI: 10.33226/0137-5490.2019.10.6
JEL: K22, K34

Przedmiotem glosy jest wyrok Sądu Najwyższego z 13.09.2018 r., w którym dokonano kwalifikacji prawnej napiwku — na płaszczyźnie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Orzeczenie nie może być uznane za prawidłowe, ponieważ Sąd Najwyższy sformułował tezę o źródłach finansowania podatku i składek bez odwołania się do przepisów, poprzestając na intencjach „napiwkodawcy” jako kluczowym czynniku kształtującym prawa i obowiązki płatnika.

Słowa kluczowe: napiwek; podatek dochodowy od osób fizycznych; składki na ubezpieczenia społeczne