Artykuł obejmuje analizę zmian w Kodeksie cywilnym dokonanych mocą art. 1 pkt 1–3 ustawy z 31.07.2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych, które wchodzą w życie 1.06.2020 r. Zakładają one rozszerzenie ochrony konsumenckiej w niektórych czynnościach prawnych z udziałem przedsiębiorców.

Mają dotyczyć objęcia ochroną przewidzianą dla konsumentów osoby fizycznej zawierającej umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością gospodarczą, gdy z treści tej umowy wynika, że nie posiada ona dla niej charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, udostępnionego na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Zmiany należy ocenić negatywnie. Są one zbędne i prowadzą wyłącznie do pogłębienia istniejącego chaosu terminologicznego. Analiza przesłanek warunkujących rozszerzenie ochrony konsumenckiej prowadzi do wniosku, że taka osoba fizyczna korzysta z ochrony jako konsument w rozumieniu art. 221 k.c. W istocie jest to bowiem osoba fizyczna zawierająca z przedsiębiorcą umowę, która jest wyłącznie pośrednio związana z jej działalnością gospodarczą.